himmels-foto.nl

"AAWT HÉ", 'N NIEUWE MAP OVER OUD ASTEN OPNIEUW TERUG TE ZIEN

Super mooi plaatje waar ik blij mee ben van de groentewinkel van jan van Hoek sr. aan de Emmastraat langs van Veghel fietsen. Rechts was toen nog drukkerij Schriks. Links zie je de deur maar die werd later vervangen door 'n raamkozijn. mDaar achter lag de vis die ze toen ook gingen verkopen. Nog later verdween het weer en kwam er een klein protaaltje waar je binnen kom en friet kon bestellen of iets uit de automaat trekken, nasi, kroketje, knakworstje. Die waren wel zo lekker... Nostalgie voor mij maar ok voor de mensen die zo'n beetje rond mijn leeftijd zitten. Oh ja, voor de raam zitten de jongste van van Hoek, Willy en zijn vriendje van de overkant Wim Lorant.

Het pand wat je hier ziet staat er nog altijd, in de Prins Bernhardstraat wat vroeger Stationstraat is geweest en ook Tramstraat. Het stond naast de Boerenbond, het gebouw tegenover het tramstation. Rechts waar die moeder en dochter staan was cafe Berkers en links een gewoon woonhuis. Nu is het allang geen cafe meer en ook het tramstation is allang verdwenen en de Boerenbond heeft plaats gemaakt voor appartementen.

Op de hoek van de Burg. Wijnenstraat em de Langstraat lag vroeger deze kapsalon van Mien Driessen, een bekens iemand uit Asten. Helaas brandde het op 'nm keertje af en weg was de bekende Astense kapsalon. Nu staan er op die plek 'n paar mooie woningen. Mien starte de kapperszaak in 1951. Ze bleef bekend als Mien Driessen terwijl ze na haar trouwen Mien van Lierop Driessen was.

Tientallen keren ben ik vanuit de Hemel naar de winkel gelopen van Hub de Spar, Hub Eijsbouts op de hoek van de Mgr. den Dubbeldenstraat en de Driehoekstraat. Daar was toen nog het oude sparwinkeltje van Eijsbouts. Later werd het afgebroken, samen met het oude Alcoholvrije lokaal op de hoek van de Mgr. den Dubbeldenstraat en het Koningsplein/Wilhelminastraat. Toen verschenen er nieuwe winkels van bloemisterij Jan van Bussel en deze nieuwe Sparwinkel. Dat werd de supermarkt van de familie Geers. Helaas is de Spar allang weer verdwenen uit Asten maar gelukkig hebben we er in Heusden nog eentje.

Ik denk dat we het ons allemaal nog wel kunnen herinneren, het IFA winkeltje van Mech Verrijt in de Prins Bernhardstraat. Het winkeltje werd gedreven door Mech en haar zoon Martien. Met de komst van de supermarkten moetst ook dit winkeltje het af leggen en vertrok Martien naar de Julianastraat met heel andere dingen. De winkel is nu al tientallen jaren friteszaak... eerst door Jan Bakens en later door diverse eigenaren en het bestaat nog steeds, nu onder de naam "La Patat".

Vroeger was hier, in de Wolfberg, het kleine bakkerswinkeltje van Bakker Loomans maar er werd 'n nieuw pand gebouwd en dat werd voor die tijd 'n moderne nieuwe zaak. Op dit moment is het woonhuis want bakker Loomans kocht alles weg op de hoek met de Albert van Cuijckstraat, ook het gebouw hier links op de foto waar toen bakker Eijsbouts nog zat maar die had geen opvolger. Loomans bouwde er 'n geheel nieuw pand. Op dit moment zit er bakker van de Mortel. Tegenwoordig moet alles voortaan "groot" zijn, voor kleine winkeltjes is geen plaats en bestaan meer, helaas.

Ik heb dit plaatje al ooit geplaatst maar toen was het al de wasserette van Linden op de hoek van de Burg. Wijnenstraat en het Koningsplein. Nu is het daar allang weer cafetaria/friteszaak. Marcel van Baar begon er als eerste mee. Hier was het de kledingwinkel van Linden. Pa Linden was kleermaker van beroep dus 'n kledingwinkel is dan niet gek. Later werd het wasserette... Zoon Ad begon aan de achterkant 'n atelier waar mijn vrouw toen werkte op haar 15de. Wij zouden er later veel komen toen Wim Vaes er 't Klokske begon.

In de Burg. Wijnenstraat, vroeger nog de Molenstraat, stond deze winkel die nog altijd bestaat, nu is er het tweewieler-bedrijf gevestigd van Luke van Leeuwen, eerder van Veghel. Maar vroeger was het de winkel van Johan Mennen die ook fietsen verkocht maar ook witgoed. Johan het het pand gekcoht samen met zijn broers Jan en Louis maar Jan zou al snel afhaken. Rond 1950 wordt Louis de eigenaar van het bedrijf en dat weten de meeste Astenaren nog wel. Heel vroeger was de eigenaar de heer Bartels, hij verkocht er gedistilleerde dranken maar had er ook 'n fabriek in limonades, het bedrijf ging in 1938 falliet.

Ik heb vaak gedacht, zo'n gebouw kost toch veel geld, en dat hebben wij gewone mensen niet maar als je weet dat het werd gerund door 'n dochter van Grardje Goossens, de kippenslachter fabrikant dan gaat er zeker wel 'n lichtje branden. Grardje had dar vlakbij al 'n prachtige villan gezet die er eigenlijk nooit had mogen komen want het gebied had 'n heel andere bestemming. Toen zijn villa klaar was moest en 'n paardenstalling/verblijf komen om tegemoet te komen aan de regels die er golden toen. Allemaal maar heel wazig en ik moet er ook bij vermelden dat Grardje toen in de gemeenteraad zat. Of dat er iets mee temaken had weet ik niet maar wel goed om te vermelden. De Klothoeve was 'n prachtig restaurant aan de Reeweg tegenover de manege van Heijligers. Ik weet niet precies wanneer het is geopend maar ik weet wel dat het nu 'n andere naam heeft. Ik ben er 'n paar jaar geleden 'n keertje gaan eten met vrienden... Was lekker en het ziet er geweldig uit binnen. Toen was de naam al geen Klothoeve meer maar Ennesto. Ik las er later dit nog over toen Claudia Smeijers het roer in handen had, en de naam van Restaurant was veranderd in Brasserie de Klothoeve. Het is een authentieke Brabantse hoeve in het groen van Asten. Het sfeervolle, warme interieur met moderne accenten biedt ruimte voor romantisch tafelen, ontspannen loungen of gezellig borrelen bij de open haard. 's Zomers is het genieten op het royale terras van lunch, diner of een lekker kopje koffie. De kaart bevat creatieve gerechten met streekproducten, eerlijk en dagvers uit ons eigen Brabant. De wijnkelder heeft voor elk menu een passend glas wijn. Klik op het plaatje en je ziet Claudia die een uitleg geeft over Brasserie de Klothoeve.

Van de bouw van onze grote kerk die we nu nog steeds in gebruik hebben en toch het middelpunt van ons dorp is, hebben we maar weinig foto's. Hier zien we de bouwvakkers van toen bezig met het maken van de fundering die toch erg stevig moest zijn want er komt 'n heel gewicht op rusten. Op de achtergrond zie je de oude kerk en daar wil ik wat over vertellen. De oude parochiekerk, die van 1648 tot 1798 door de protestanten was ingenomen, was 'n fraai stuk kruiskerk met zware toren voorzien van 'n hoge spits, terwijl een klein torentje het midden der kerk siert. Deze is aan de Moeder Gods toegewijd, op 21 november, doch de kerkwijding wordt in september gevierd. Binnen zijn veel veranderingen ondergaan. De kerk is van rond 1479 met 13e eeuwse toren. Nadat de Fransen in 1794 en 1795 Nederland waren binnengevallen, bestond er weer vrijheid van godsdienst. De kerk werd toegewezen aan de grootste geloofsgemeenschap en kwam in 1798 weer in handen van de katholieken. Op 9 juni 1798 is er 'n taxatie van het kerkgebouw en pastorie die in het bezit van de gemeente is en in huur bij predikant Jansen. De kerk heeft 'n waarde van 8150 gulden en de pastorie 3000 gulden. De pastorie zie je hier rechts op de foto met daarr achter Bartholomeus. Dat deel in de Kerkstraat is nu behouden gebleven en ziet er prachtig uit... Links op het plaatje zie je hotel Gitsels, nu de Gitsels.

Niet dat Asten het dorp van "de zuipers" was maar we hebben wel altijd veel cafe's gehad in Asten. Ik geloof dat in de Wolfberg vroeger wel ooit 17 cafe's lagen.... Op de Markt was vroeger cafe de Peelpoort, die lag rechts naast het gemeentehuis en links naast het gemeentehuis hotel/cafe de Arend. Waar de bakkerij van Hoes was had heel vroeger ook iemand 'n cafe, Hanneske Knaapen. Waar het postkantoor was stond vroeger het hotel van Sengers. Cafe van Hoek was vroeger cafe Bakens. Dan hadden we op de hoek met de Burg. Wijnenstraat, wat eerder de Molenstraat was, het hotel van Gitsels, later hotel van Roy. Dan kreeg je cafe de Wit wat eerder 'n alcoholvrij-lokaal was met daarnaast de winkel van Noudje Migchels wat later cafe de Mert werd van Hannes Berkers. Dan kreeg je nog 'n cafe, dat was van Eijsbouts en dat lag verscholen tussen de bomen, zie plaatje links boven. Daarvoor, rond 1921 was al ooit voor dat pand 'n drankvergunning afgegeven aan Willem Martens die toen sterke drank moch verkopen in zijn woonkamer. Zo ging dat toen. Daarna kwam Hannes Eijsbouts in het pand en had er naast 'n bakkerswinkel ook 'n cafebedrijf. In 1947 gaat het cafe naar Cor Clevis die er cafe "de Sportvriend" van maakt, zie plaatje rechtboven... In 1958 wordt het pand gekocht door de Dommelsch brouwerij. Tussen Migchels en het cafe was 'n pad naar achter daar was in het cafe een zijraam waar de indelingen van de elftallen van ons NWC altijd hingen en kon je kijken "of-ge-dur-in-stond-of-nie". Vandaar ook dat vele jongeren daar bleven "hangen" als ze naar de opstellingen waren komen kijken. Na Cor Clevis kwam Jos Brabers er als kastelein in en jaren later nam Himmelnaar Theo Zegers het over, Theo woonde toen ook in het pand en Jos kreeg de woning in d'n Himmel die Theo leeg achter liet. Peer Mestrum, de zoon van Piet Mestrum die jarenlang cafe de Mert had gerund, nam de Sportvriend over maar maakte er iets anders van: "feestcafe de Peer", zie plaatje links onder. Hij vertrok om in de Logtenstraat Pesos te beginnen en toen werd het cafe op de Markt 'n soort eetcafe, "de Kantine" en dat zie je op het plaatje rechtsonder. Ja op de Markt in Asten waren ook veel cafe's door de jaren heen.

Nee echt herkenbaar is het niet maar als ik zeg waar dit huis ligt dan zeg je meteen... och ja, natuurlijk. Kijk als je in d'n Himmel bent en je gaat richting Turrup en je zou rechtdoor lopen als je in de Emmastraat komt dan zou je zo ongeveer tegen dit huis aan lopen want het huis ligt tussen de Vijf Gebooi en de vroegere Slagerswinkel van Pietje van Kemenade in, tenminste zo was dat vroeger. De slagerswinkel is er niet meer en dit huis is helemaal wit gemaakt... zie kleine foto. Het huis staat er al heel lang... In 1868 zou het zo ongeveer gebouwd zijn. Johannes van Hoek neemt het huis later over over. Hij is getrouwd met Martina Brouwers. Hij is ook de eigenaar van het gebouw ernaast wat hij later verkoopt aan Peter van Kemenade de slager. Ook dit huis verkoopt hij Antonie van Bussel en die verkoopt het later weer aan Drika Berkvens die er samen gaat wonen met haar broer Piet. Na de dood van Piet gaat zijn zus naar Bartholomeus en in 1929 koopt Willem Barend Brouwer de woning. In september 1933 verhuist hij naar 's Hertogenbosch en vanuit Hemel 31 komt Heinrich Mathias Buekers. Die komt van Hemel 31 en op dat huisnummer komen onze ouders Driek en Anna Welten - van Bussel wonen met ons Ellie die toen al was geboren op 5 augustus 1933. In 1935 verhuisd hij naar de Wilhelminastraat en het huis wordt dan bewoont door Wilem van de Heuvel, geboren te Asten op 18-02-1908. Hij is als mandenmaker op 12-05-1934 te Deurne getrouwd met Julia Sebregts, het huis heeft als adres Emmastraat 46. Dat laatste kan ik me wel herinneren want daar kon je vroeger klompen kopen want hij verkocht er door hemzelf gemaakte klompen. Zoon Marcel kende ik vroeger goed want hij zat ook bij het Jongensgilde toen ik er ook bij zat en hij zat in dezelfde groep als wij. Ik weet dat later Rini Cortooms er woonde die bij Picus werkte toen ik er ook werkte.

Dit is de oude kapsalon van Vannisselroij aan de Emmastraat waar nu 'n Chinees restaurant is gevestigd. Ik heb van het verbouwde pand al ooit wat geplaatst maar ik dacht nog niet van toen de kapsalon er zo uit zag. Vroeger was de kapperszaak van Thieuke Vannisselroij 'n pand verder, nu ligt dat allang braak. Daar was vroeger de winkel van "Wies Vissers", de stoffenzaak en de kapsalon. Maar Thieuke bouwde er naast 'n nieuw pand en in het pand waar hij eerder was gevestigd kwam de bloemenzaak van Jan van Bussel. Op de foto zie je het pand van de nieuwe kapsalon van toen. Later werden winkel en kapsalon grondig verbouwd en die foto vindt je helemaal onderaan in deze map. Ik ken het pand nog goed zoals het er uit zag op deze foto... Toen Jan Keessen, die 'n paar huisen verder zijn kapsalon had, er mee stopte ging ik mijn haren altijd laten knippen bij Vannisselroij.

Zo zag het er vroeger uit, de winkel, poort en woonhuis van de familie Strik in de Prins Bernhardstraat wat toen nog de Stationstraat was. We kunnen terug gaan naar midden 1600. Hier zie je het pand vele jaren later. Ooit waren deze mensen eigenaar van het pand... Peter Doenze, Francis van den Eerenbeemd, Pieter Leenen en ook koperslager Merkx, Benedictus Mikkers, klompenmaker Francis van Hout, Antoni Verleijsdonk, Driek Verspeek en koperslager Driek van Bussel en later zijn zoon Hannes van Bussel. Dan wordt het pand bewoond door koperslager Albertus Strik, geboren op 25 oktober 1894 in Uden en hij trouwd op 30 augustus 1921 te Uden met Clara Ockhuijzen die ook uit Uden komt. Het adres is dan Stationstraat 6. We kennen allemaal wel de winkel en werkplaats van de familie Strik en ook enkele van hun kinderen. Ze hadden 'n bekend loodgieters bedrijf en 'n prima winkel. De winkel etc was toen allang verbouwd. Clara Strik - Ockhuijzen is op 29 juni 1955 te Asten overleden en Albertus Strik hertrouwde met Maria Geers. Hij is op 31 oktober 1966 te Asten overleden, 'n paar dagen nadat hij 72 jaar oud was geworden. Loodgieter Strik was 'n begrip in zuid-oost Brabant.

Door vele werd het vroeger "de papschool" genoemd, veel later werd het de kleuterschool, maar wij noemde het vroeger "de Bewaarschool" en dat was dus de school in de vroegere Fabrieksstraat, later en nu nog de Julianastraat. Veel kinderen hebben er hun eerste stapjes naar school gedaan. Maar vroeger, in de jaren 30, was er 'n soort kleuterschool aan de Kerkstraat. In 1931 besloot de gemeente om 'n nieuwe bewaarschool te bouwen. De firma Geven was de laagste inschrijver voor 28.300 gulden. Zuster Amarantha was het hoofd van de school die in 1933 werd ingezegend door deken Meijer. Er waren totaal 169 kinderen verbonden aan de school in 1940. Volgens mij heeft er van ons, de Weltens, nooit iemand op die kleuterschool gezeten. In welk jaar de "papschool" is opgeheven weet ik niet meer... maar dat zal ik nog wel opzoeken, zal wel ergens beschreven staan, het werden later in ieder geval appartementen... weer 'n stukje Oud-Asten werd ongedaan gemaakt... maar ja, vernieuwing moet nu eenmaal.

Heel raar, maar deze school, genoemd naar de oud-deken Theo van Hout uit Asten, is ook verleden tijd. Enkele jaren geleden kwam er 'n nieuwe school en die noemde men "het Talent". De oude school werd afgebroken en de nieuwe ziet er prachtig uit. Maar nog even terug naar de oude school, de "Deken van Houtschool" waarvan je hier de zijkant ziet aan de Dahliastraat en rechts de voorzijde aan de Asterstraat. Het begon in 1964... ik herinner me het nog goed, ik was nog maar net in dienst en we woonden toen al 4 jaar in de Rozenstraat. Er moest 'n school worden opgericht in de Bloemenwijk want het was 'n nieuwe wijk met veel jonge gezinnen dus ook veel jonge kinderen. Dhr Jacobs werd door het bestuur van de Stichting Katholiek Onderwijs aangesteld om het te verwezelijken. De bouwtekeningen waren allang klaar maar zoals altijd duurde het "in den treure" voordat den Haag toestemming gaf. Als het in 'n stad was geweest zoals Amsterdam of Den Haag dan was het wel sneller gegaan. Eind 1965 kon men aan de slag en in September 1966 was alles eindelijk klaar en kon men starten met onderwijs in zes klassen met ruim 180 leerlingen. Vanwege zijn verdiensten voor het onderwijs werd de school naar deken van Hout genoemd. De onderwijzende van het eerste uur waren de juffrouws Wahlen, Steeghs en Hoefnagels en de "misters" Debeij, Cuijpers en het hoofd van de school mister Jacobs. Al snel werd de school te klein en dat kwam natuurlijk met het bouwen van de nieuwe wijk, "de Sterrenwijk" en in 1974 werd de school uitgebreid met acht lokalen. Eigenlijk was dat veel te laat want voor dat die lokalen erbij waren gekomen werden lessen gegeven in noodlokalen: In de hal en het kantoor van de school, de oude noodkerk waar Anny en ik nog zijn getrouwd in 1971, het zaaltje van de Sint Jozefkerk en in twee oude noodlokalen die op het terrein bij de school werden geplaatst. Het grootste aantal leerlingen ooit aan de Deken van Houtschool was 450 kinderen. Toen onze dochter Nancy op die school zat daar waren er ongeveer 400 leerlingen. Later nam het aantal leerlingen ieder jaar af... er werden zelfs lokalen verhuurd aan "het Lover". De oude school deed vervolgens niet meer aan de normen van deze tijd... en werd afgebroken. Het nieuwe Kindcentrum dat er kwam werd gebouwd op de locatie van de huidige Deken van Houtschool in Asten krijgt de naam Het Talent. In het kindcentrum aan de Asterstraat kwamen naast basisschool Deken van Hout ook kinderdagverblijf Pinkeltje en de kinderopvang van Korein. Vanwege een onverwachte groei van het aantal leerlingen moet de basisschool alweer uitbreiden. Er ligt een spoedaanvraag voor twee nieuwe lokalen op de huidige speelplaats, de plek waar vroeger het gebouw rechts stond. Veel kinderen hebben er les gehad op deze school... zelfs ik heb er ooit "op gezeten"... hahaha, nee niet om te leren maar om de daken te repareren toen ik nog dakdekker was.

Een markant gebouw in ons Asten was vroeger toch wel het boerebondsgebouw, "dun boerenbond". De Boerenbond zou zijn opgericht in 1896. 14 jaar later, in 1910 bouwt Nard Franssen een pakhuis voor graanopslag dat in 1913 wordt aangekocht door de Christelijke Boerenbond. Het pakhuis werd toendertijd gebouwd omdat het vlakbij het tramstation lag. In 1942 wordt het verkocht aan de NV "Het Zuiden" te Amsterdam, die het in 1944 weer verkoopt aan de Coöperatieve Aankoop en Verkoopvereniging, kortgezegd de CAV van de Nederlandsche Christelijke Boerenbond, de NCB afdeling Asten. Het gebouw heeft lange tijd haar werk gedaan. Achter het gebouw werden vroeger ook varkensfokdagen gehouden, daar is nog 'n filmpje van, en er stond lange tijd ook 'n aardappelloods. Ik weet dat er later eerst de Dierenartsen er hun praktijk hadden en later nog 'n drankenwinkel. Inmiddels is het allang weer afgebroken, heeft het 'n hele tijd braak gelegen en op het moment van schrijven zijn ze er nieuwe appartementen aan het bouwen.

Ik heb van dit pandje al 'n keer 'n foto met wat uitleg geplaatst en toen ook geschreven dat Willem Bekx de eigenaar van de winkel was. Toen liet ik 'n nog ouder plaatje zien van het pand want toen was het nog de Albert Heijn maar dan gaan we ook wel heel ver terug. Hier zie je het plaatje uit mijn jeugdjaren, toen het de Vivo-winkel was. Daarom hier nog wat uitleg omtrent de winkel. Toen ik jong was en in Turrup kwam was dit de Vivo winkel van Bekx. Die lag vanaf de markt af gerekend vooraan rechts in de Emmastraat naast de smederij-winkel van van Bussel en aan de andere kant de kapperszaak van Thieuke van Nistelrooij. Voorheen was het de winkel van van Deursen. Nadien werd het pand overgeneomen door Willem Bekx. Willem was getrouwd met Tonia van Meijel en later nam zoon Theo het over. Veel later kwam er "Charlaine" in met lingerie en ander "underwear"... Ik heb het plaatje 'n beetje bewerkt omdat het echt heel omduidelijk was, maar nu gaat het wel en is duidelijk te zien dat er de winkel was met, wat toen nog kon, de automaten aan de voorkant langs de winkeldeur.

Ommel heeft vroeger 'n echte prachtige kerk gehad. Nee ik ben er nooit in geweest want in de oorlog werd ze totaal vernield en afgebroken en werd er gebruik gemaakt van de noodkerk, en daar ben ik vaak genoeg binnen geweest, dat wel. Op de foto zie je de kerk van vroeger die midden in Ommel op het plein stond met rechts de pastorie en die is er nog altijd, nog altijd dezelfde. Maar hoe kwam die er? In Ommel had men schijnbaar 'n kapel die dateerde uit 1440. In 1628 schreef pater van den Boomen over grote menigten pelgrims die naar Ommel kwamen. Bisschop Michael Ophovius kwam in 1630 driemaal naar het Mariabeeld en droeg aan het altaar een mis op. Omstreeks 1632 waren er dagen dat 5000 à 6000 pelgrims naar Ommel kwamen. In 1664 wordt naast Jacobus van den Boomen nog een tweede pater genoemd, waarschijnlijk Henricus van der Cruijs. De kapel van Ommel werd samen met het klooster in 1707 door de Vrouwe van Asten gekocht. De kapel lag op dezelfde plaats als waar de kerk van 1900 stond. De zusters waren in 1731 door de schout uit Ommel verbannen en het klooster komt in 1743 in handen van de familie van de Loverbosch en na de Franse inval in de Republiek der Nederlanden komt de kapel in 1795 weer deels in de handen van de Rooms Katholieken. In 1810 geven ze aan dat het klooster nog steeds in handen is van de familie van de Loverbosch maar volgens het kadaster van 1832 is de kapel toch weer in Rooms Katholieke handen. Dde bouwkundige staat was echter bedroevend. Het duurde tot 1840 vooraleer de kapel na herbouw weer in gebruik genomen kon worden en ook het Mariabeeld weer in de kapel terugkwam. Ommel als bedevaartsplaats bloeit op en in 1900 wordt op de plaats van kapel een neogotische kerk opgericht. In 1897 maakt men al bekend dat er geld is voor de uitbreiding van de kapel. De kerk wordt in mei 1900 ingewijd. In september 1944 tijdens de 2e Wereldoorlog is de kerk gebombardeerd, totaal vernield en moest worden afgebroken. Ommel zou Ommel niet zijn als men niet iets zou bedenken ter vervanging van de grote kerk... Het boerenbondsgebouw nabij de molen wordt na de oorlog omgebouwd tot noodkerk. Later is er tussen de pastorie en het openlucht park 'n nieuwe kerk gebowud met 'n groot plein ervoor... Waar de kerk van vroeger stond is nu 'n groot plein genoemd naar de Heilige maria, "het Onze Lieve Vrouweplein".., het hart ven Ommel. De cultus rond het Mariabeeld in Ommel is waarschijnlijk omstreeks 1400 ontstaan. Vanaf het begin van de verering zouden dankzij O.L. Vrouw van Ommel tal van wonderen zijn geschied. Het beeld heeft sinds de 15e eeuw een aantrekkingskracht gehad op grote aantallen bedevaartgangers, onder anderen afkomstig uit Duitsland en België. Na 1699 blijkt niets meer van openbare godsdienstoefeningen, processies of ommegangen in Ommel. Waarschijnlijk werden zij na klachten van de classis in 1698 door de Staten-Generaal verboden. In 1722 kwam de Mariakapel in handen van de hervormden. Het Mariabeeld verbleef in de periode 1732-1839 in het Limburgse Nunhem. In 1796 kregen de katholieken de Mariakapel terug, waarna Maria voor de bouwvallige kapel werd vereerd. Het in 1813 teruggekeerde beeld werd in 1840 in de herbouwde kapel geplaatst, waarna de bedevaarten naar Ommel weer op gang kwamen. Tegenwoordig worden in de maand mei tussen de 55.000 en 60.000 hosties uitgereikt aan bezoekers die Maria komen vereren. De corona-tijd gooide in 2020 echter roet in het eten wat de vieringen betrof.

Sorry dat het zo'n slecht onduidelijk plaatje is maar van dit gebouw op de achtergrond, achter de kiosk, zijn zowat geen foto's beschikbaar. Het betreft het gebouw dat vroeger het postkantoor was op de markt in Asten. Heel vroeger was daar het hotel van Sengers. Als we naar het begin moeten dan gaan we terug naar begin 1700. Ene Joost van Weert is eigenaar van een huis aan het Marktveld in Asten nadat hij het pand had gekocht van Hendrick van den Bleeck in 1705. Na zijn overlijden komt zijn zoon Henricus er wonen. Veel later rond 1800 staat het huis op naam van Theodorus (Dirk) Sengers, hij heeft in Asten 'n brouwerij en 'n winkel in levensmiddelen. Zijn zoon Johannes Sengers die griffier is bij het kantongerecht, is getrouwd met Joanna de Vocht en in 1858 staat in het Astense bevolkensregister dat zij van 1859 tot 1869 logementhoudster is op het adres op de markt. Na het overlijden van Joanna neemt haar dochter, Anna Sengers, het hotel over en in 1882 wordt het nog verbouwd. Anna woont op dat adres samen met haar broer Dorus en zusje Anna. Na hun overlijden, Anna in 1903, Maria in 1905 en Dorus in 1908, wordt het gebouw te koop aangeboden maar dat gaat niet echt snel want in 1910 staat het nog te koop. Het hotel wordt in 1911 opgekocht door de gemeente Asten met de bedoeling er ooit 'n nieuw gemeentehuis te bouwen. In 1912 is het hotel afgebroken en in 1918 is het terrein geschonken aan het staatsbedrijf van de PTT. In 1920 is het gebouw klaar en is het "ons postkantoor" wat eerder aan het Koningsplein lag, later de woning van de burgemeester. Op de kleine foto het latere postkantoor op de plek van hotel Sengers.

Het was 'n begrip voor Asten, de winkel van Hoebens in de Burg. Wijnenstraat. Gaan we terug naar hoe het begon... het gebouw dat nu het Levensatelier is. Het huis is geouwd rong 1810, nu toch meer als 200 jaar geleden. Het wisselde nog al eens van eigenaar en er stond 'n nieuwe advertentie in de krant dat het pand weer verkocht werd en in 1897 is de nieuwe eigenaar Frans Hoebens maar gaat er zelf dan niet wonen, het huis wordt verhuurd aan Dorus Wijnen die eerder op Voordeldonk woonde. Maar ook dan volgen er wisselingen van huurders. In 1913 vertrekt de laatste huurder en dan gaat eigenaar Frans Hoebens er zelf wonen. Hij hielp zijn vader al mee met zijn manufacturenhandel. Frans is van beroep handelaar/winkelier en hij is getrouwd met Louisa Meelis. Op dat moment was hij ook nog directeur van de roomboterfabriek "het Wapen van Asten". Hij neemt de manufacturenhandel van zijn vader over en rond 1921 wordt een deel aangebouwd en opgebouwd en een deel wordt afgebroken en rond 1924 wordt dan een verbinding gemaakt met het huidige Koningsplein, bekend staand als het "Hoebuspeijke". In dat jaar wordt ook de zaak uitgebreid met heren- dames en kinderconfectie. Frans Hoebens was van vele markten thuis want in 1931 is hij aangesteld als secretaris-penningmeester van het schoolbestuur en toen was hij ook als bestuurslid van het wit-gele kruis. De foto boven is uit 1955. Frans is overleden in april 1960. De winkel werd later overgenomen door de dochter van Frans, Marie Louise Hoebens die getrouwd was met Vincent Hulshof. Nu is de winkel er allang niet meer... nu is er het Levensatelier. Vincent Hulshof is op 5 juni 1971 te Middelkerke (B) overleden en Marie Louise Hoebens op 18 Februari 1999 te Asten. Zoals het zo vaak gaat tegenwoordig: "Aaste waar wir unne bekèènde winkel kwijt".

Met dit plaatje gaan we toch weer 'n heel eind terug in de tijd. Op bouwland bij de Burg. Wijnenstraat wordt rond 1931 een huis gebouwd in opdracht van Graard van Hagen, geboren te Asten op 14 juli 1898. Toen was dat daar nog de Molenstraat, op huisnummer 42d. Hij verhuisd in 1938 naar Eindhoven en dan komt Frans Janssen in het huis komt wonen, hij is geboren op 01 Mei 1913 te Asten en is van beroep chauffeur. Frans trouwt in 1938 met Mia Maréchal, uit het Limburgse Haelen. Frans begint er 'n garagebedrijf met 'n Gulf pompstation. Frans Janssen had later een taxi- en garagebedrijf aan de Heesakkerweg met aan de nieuwe betonweg 'n pompstation. Ik herinner me nog goed toen ik naar Someren fietste om naar school te gaan en toen ik bij Berkvens werkte dat er het kleine kantoortje was bij dat station en zijn dochter het pompstation beheerde. Later was er in de Burg Wijnenstraat op deze plaats het garagebedrijf van van Geffen, ze hadden er 'n volkswagen garage, ook met pompstation... die verhuisde later naar de andere kant van de weg. De ingang van de garage waar je je auto kon laten repareren was aan de achterkant van het bedrijf aan de Molenweg.

Misschien is het 'n beetje raar maar dit is een van de weinige winkels waar ik nooit binnen ben geweest. Het is de bakkerswinkel van Tieske van den Heuvel uit de Burg. Wijnenstraat en het is nog gekker omdat het onze bakker was. Dat zal ik dadelijk uitleggen. Vroeger was hier 'n bouwland en op 'n deel ervan werd rond 1905 een huis gebouwd in opdracht van Johannes en zijn vader Adrianus van den Boomen. Johannes was de bewoner naar nadat hij vertrok naar Gestel werd zijn vader de bewoner. Na zijn overlijden in 1935 word zijn zoon Fried de hoofdbewoner. Wanneer Tieske van den Heuvel de nieuwe eigenaar werd weet ik niet precies maar eerder hadden ze adres Molenstraat 3, dat was in dezelfde straat want voorheen was de Burg. Wijnenstraat de Molenstraat. Het adres van de winkel was later Burg. Wijnenstraat 42. Ties van den Heuvel is in Asten geboren op 20 februari 1906 en hij is van beroep bakker en is op 21 februari 1933 te Lierop getrouwd met Tonia van Wilderen, rond 1930 woonde ze in ieder geval met met hun gezin in het huis aan de Molenstraat 3. In de oorlog heeft hun huis veel schade gehad en hebben ze nog even in de Mgr. den Dubbeldenstraat gewoond. Ze komen later in de aan de Molenstraat 8, wat nu nummer 42 heeft. De winkel is op 14 april 1945 geopend. Waarom ik daar nooit ben geweest? De bakkerij lag niet bij de winkel maar in de Tuinstraat, verscholen achter wat bomen... Marietje, de dochter van Tieske kwam altijd bij ons met haar mand voor op de fiets en later met 'n auto om brood te brengen maar als we ooit wat te kort kwamen moest ik van ons moeder brood en mik bijhalen in de Tuinstraat. Ik liep dan van de Hemel de Logtenstraat in en tegenover van Roy de Tuinstraat in en daar lag de bakkerij. Het winkeltje in de Burg. Wijnenstraat is er nog altijd maar nu is het weer gewoon 'n woonhuis.

Dit is werkelijk 'n oud plaatje van ons Liefdesgesticht, Bartholomeus, aan het Koningsplein, inmiddels ook al weer verdwenen. Al het "moi's" gaat weg. We moeten wel 'n hele tijd terug... op 2 april 1787 werd Bartholomeus Kemps in Leende geboren, studeerde aan het seminari en werd priester gewijd in 1810. Hij werd kapelaan in Vught maar na de dood van Wilhemus van Asten in 1819 werd hij de opvolger als pastoor in de O.L. Vrouw Presentatie kerk in ons dorp. Tijdens zijn periode als pastoor in Asten timmerde hij behoorlijk aan de weg. Onder zijn leiding werd de kerk groter gemaakt want Asten kreeg steeds meer inwoners, vaak katholieken. Dat was rond 1840. Hij zorgde er voor dat er in Asten 'n liefdesgesticht kwam waar zusters het werk deden om oudere en gehandicapten te helpen. Op de plek vlak bij de oude kerk op het Koningsplein stond vroeger 'n huis met schuur dat eigendom was van bierbrouwer Berkers, het werd eigendom van de Rooms Katholieke Kerk van Asten die de grond en gebouwen kochten van Berkers. Ik heb ooit gelezen voor 'n bedrag van 1000 gulden. In het gebouw, huize Bartholomeus, kwamen de liefdeszusters die zich toen in Asten vestigden. In 1942 gingen de zustares aan het werk met hun "liefdeswerk"... Ze gingen in het dorp de zieken verplegen en de oude van dagen werden in hun liefdeshuis opgenomen. De naam Bortholomeus kwam pas veel later want toen werd het gewoon "Gesticht van Liefdadigheid" genoemd. Mensen vroeger noemde het ook wel gasthuis. Pastoor Kemps werd opgevolgd in Asten door pastoor van de Mortel... Kemps stierf op 12 mei 1963. Verbouwingen vonden er plaats in 1851 en in 1866. In 1884 kwam er 'n nieuwbouw aan de Kerkstraat. Op 19 juli 1890 vierde men het 50 jarig bestaan van huize Bartholomeus. Er is nog veel meer te vertellen over Bartholomeus maar dat kun je lezen in het boek dat Himmelnaar Toon Hoefnagels en Wim Joosen maakten over "Bartholomeus". Het prachtige boek is nog te koop, 2de hands, voor tien euro bij boekwinkeltjes, waar ik ook wel 'ns bestel. De verzendkosten zijn gratis voor dit boek.

Ik denk dat veel mensen niet weten waar dit mooie plaatje, verscholen tussen de bomen, van is... Ooit was het 't cafe van Eijsbouts... Het zegt je nog niks maar als ik zeg dat het later de Sportvriend werd van o.a. Cor Clevis, Jos Brabers en Theo Zegers, dan gaat er zeker 'n lichtje branden. Nog later werd het o.a. cafe "de Peer" en nu is het alweer 'n hele tijd "de Kantine". Maar ik ga even terug in de tijd. Toen het nog woonhuius was woonde er de notaris van Asten, dhr Hockers, en toen die ging verhuizen kwam het pand in handen van Driek van Stratum, van beroep landbouwer maar hij begon in dit pand ook 'n cafebedrijf. Driek is overleden in 1920 en zijn dochter die getrouwd was met bakker Jan Eijsbouts namen de zaak over. Het pand was erg groot en in het naast het rechts naast het cafe liggende deel werden snoepwaren, koek en groenten verkocht door Jan Eijsbouts die naast bakker ook gemeenteontvanger was. In het cafegedeelte zit dan Willem Martens, opzichter van beroep dat is op adres Markt 17, en Jan Eijsbouts woont in het rechtergedeelte op huisnummer 19, maar na het overlijden van Martens neemt hij ook het cafe over. Samengevat: Jan Eijsbouts heeft in het rechtergedeelte 'n bakkerswinkel en in het linkerdeel 'n cafebedrijf. Jan is overleden op 10 mei 1958. Eerder, in 1947 heeft Cor Clevis het cafe overgenomen. Cor Clevis werd geboren op 5 december 1917 te Grubbenvorst. In 1945 kort na de oorlog vestigde hij zich in Asten waar hij samen met Karel Verhaeg, die later op Hemel 22 kwam wonen, ten huize van Cortenbach in de Emmastraat een kleermakerij begon. Daar leerde Cor Jana van Empel kennen met wie hij in 1947 in het huwelijk trad. Samen namen ze in dat jaar het café Eijsbouts over op de Markt in Asten. Ook de kleermakerij verhuisde naar een achter het café gelegen ruimte. Cor maakte van het café een echt verenigingscafé met de toepasselijke naam: "de Sportvriend". Behalve voetbalclub NWC, waarvan hij enige tijd voorzitter was, hadden onder andere de schaakclub, de damclub, de bridgeclub, handboogvereniging Willem Tell, de kanarievereniging daar hun thuisbasis. Ook was er een biljartvereniging, aangezien Cor zelf de keu ook aardig wist te hanteren. De Eerste Astense Dambclub, EAD had sinds haar oprichting in 1940 de clubavond bij café Eijsbouts en toen Cor het overnam werd hij lid van de EAD. Als je wilde weten of je moest voetballen bij NWC, dan kon je aan het zijraam van het cafe kijken want daar hingen de namen van de elftallen achter het glas, later verhuisde dat naar Jan van Hoek. Het pand kwam in 1958 in handen van de brouwerij. Na Cor Clevis werd het cafe overgenomen door Jos Brabers en later door Theo en Riek Zegers. Later weer door Peter Mestrum. Op dit moment is er "de Kantine".

Ik denk dat iedereen er wel 'ns van gehoord heeft, zeker de ouderen. Tricotagefabriek aan de Kerkstraat. In de volksmond "dun Trico". De bekende fabriek van toen van de firma Bluijssen ging in 1907 fallie, 'n ramp voor Asten want vele hebben er vroeger werk gevonden. Er kwam toen 'n einde aan de fabrikage van o.a. katoen en linnen stoffen, aan margarine, boter en kaas. De margarinefabriek werd opgekocht door Gerard Sengers. In 1918 werd de fabriek uitgebreid met deze hoogbouw en kwam er de olieraffinaderij bij en 'n veevoederfabriek, maar in 1922 werd alles verkocht. Enkele textielbedrijven wilde de gebouwen overnemen maar al die acties mislukten. De leegstaande oliefabriek kwam uiteindelijk in handen van de uit Venlo afkomstige firma Ter Strake en Verkouteren. Ze maakten er tricogoederen en kregen als merknaam "Novana". Helaas werd in 1934 de opslagplaats door brand verwoest en in 1937 was de strijkerij de prooi van de vlammen. De produktie van de fabriek werd zolang verplaatst naar de toen juist leegekomen gebnouwen van de tramlijn. In 1937 werd er 'n nieuwe fabriek gebouwd. Belangrijk punt na de oorlog was dat het personeel niet meer wilde wrken onder directeur Verkouteren, hem werd zwaar aangerekend dat hij in oorlogstijd samengewerkt zou hebben met de Duitsers en door acties en stakingen trok Verkouteren zich terug en werd Te Strake de enige eigenaar. Rond 1970 kwam Ten Cate in "dun Trikô". Naast het bekende Novana, dat degelijk en goed was, kwam er nu ook het modieuze onder de naam Hollandia. Ook kwam er modern nachtgoed in de collectie en ook sokken en kousen. Mijn zusjes Ellie en Jo hebben er jarenlang gewerkt... "stukloon"... 'n basisloon en daar 'n premie bovenop als je goed je best deed. Maar ook hier kwam "de klad" erin. Het magazijn werd gesloten en de breierij verdween. Het personeel, waar veel meisjes uit Asten en omgeving werk hadden gevonden liep terug van rond de 135 naar de 60... De prokuctie werd grotendeels verlegd naar Apeldoorn. Uiteindelijk verdween d'n Trico en in 1989, nu ruim 60 jaar geleden, werd de fabriek gesloopt en kwamen er op die plek o.a. de aanleunwoningen. Mooie bijkomstigheid van de foto... Daar zie je Toon van Kemenade die conducteur was op de tram. Je ziet hem hier met de "stootkar" die volgeladen was met dozen vol artikelen afkomstig van d'n Trico. Het was 'n extra servoce, hij bracht de spullen naar "de Tram" om vervoerd te worden. In het midden zie je nog 'n deel van Bartholomeus en links het oude patronaat wat ooit dienst deed als school.

Wie kent het niet.... "Simonspeijke". Het liep langs dit huis waar fotograaf Simons woonde tot voorbij het Protestantse kerkje in de Lindestraat. Fotograaf Simans had naast zijn huis 'n kleine etalage staan met foto's van bruidsparen etc.. als 'n soort reclame, zodat mensen konden zien wat hij als fotograaf allemaal kon. Achter zijn huis, 'n stukje "ut peijke in", had hij zijn studio, dat zie je links achteraan nog net liggen. Maar nu over het huis, wat dus geen winkel was, het is rond 1907 in opdracht van Mina Schellings. Zij is sinds 18 november 1900 weduwe van Josephus Simons. Het adres is dan Molenstraat 14 wat later dus Burg. Wijnenstraat zal worden. Naast het huis was 'n grote "plak" waar later parkeerplaats van is gemaakt en nu de parkeerplaats is van het Ruttenplein. Mina is op 07-12-1922 te Asten overleden en onderwijzeres Johanna Simons wordt gezinshoofd. Broer Joseph Simons die eerder was gaan verhuizen, keert in 1931 vanuit Gemert weer terug en heeft zich later bekwaamd in de fotografie. Hij wordt gezinshoofd woont hij daar samen met zijn zussen. Voor de toenmalige, nieuw opgerichtte heemkundekring Asten-Someren werd dhr Simons gevraagd om foto's te maken van Asten. Helaas bleef die heemkundekring niet lang bestaan. In 1980 werd ze heropgericht. Het huis en de studio van Simons zijn rond 2003 afgebroken en nu staan er op die plek de winkels van het Ruttenplein, aan de rechterzijde.

Waar vroeger deze winkel was is nu het leefatelier in de Burg. Wijnenstraat, maar we gaan even terug naar vroeger dus toen deze winkel er nog was. De woning wisselde vaak van eigenaar en bestond uit verschillende gebouwen.. Van 1810 tot waren Fried Sauve en dochter Lucia Sauve de eigenaars. Later begint Frans Hoebens er 'n manufacturen handel. Gaan we door naar 1913, Frans Hoebens jr. is als winkelier getrouwd met Louisa van Meelis. hij neemt dan de zaak van zijn vader over, terwijl hij eerder al directeur was van roomboterfabriek: "het Wapen van Asten". In 1921 wordt 'n deel van de gebouwen afgebroken maar ook 'n deel nieuw gebpuwd. Leuke bijkomstigheid, (wat ik eerder ook niet wist), er kwam 'n verbinding naar het Koningsplein wat bekend werd als "ut Hoebus Peijke". Rond die tijd was het nog Molenstraat 9. Frans Hoebens was ook nog secretaris/penningmeester van het Wit/Gele-Kruis. Frans is overleden in 1960 en zijn vrouw in 1973. Dan gaat de winkel naar hun dochter Marie Louise die is getrouwd met Vincent Hulshof. Vincent heeft samen met z'n broer 'n houthandel vlak bij het kanaal, voor de meeste van ons wel bekend. Ik denk dat later de winkel van Hulshof er was, de kledingwinkel en nog later van Woerkum maar dat weet ik niet zeker... wat ik zeker weet is dat nog later Piet Mestrum er woonde nadat hij uit cafe de Mert ging. En op dit moment het Levenatelier er is gevestigd... als ik nog wat dingen weer kom ik er nog op terug.

In de Burg. Wijnen straat lag vroeger dit kleine winkeltje, wat later verbouwd is en 'n heel stuk groter werd, de ingang werd veranderd en de etalge werd groter gemaakt en er kwam ook nog 'n etalege aan de rechterzijkant. Later kwam er 'n bloemenzaak in maar vroeger was het de drankenwinkel van Knapen. Als ik voor onze vader 'n fles cognac moest halen ging ik daarvoor altijd naar Franske Knaapen. Het pand dateerd uit 1892 en zou bestemd zijn voor de veldwachter. De eerste bewoner werd dan ook Hannes de Waal die toen hier veldwachter was. Dan wordt Christiaan Vissers de nieuwe veldwachter... Deze verhuisd later naar de zelfde straat naar huisnummer 38 en komt zijn opvolger er wonen, Toon van de Griend. Deze is in 1918 getrouwd met de uit Asten afkomstige Maria Cortenbach. Het adres is dan trouwens nog geen Burg. Wijnenstraat maar Molenstraat. Ook zij verhuizen aan het einde van de periode en de nieuwe bewoner is Frans Knaapen van beroep huisschilder en is getrouwd op 30 juni 1915 Mina Joordens. Na de afbraak van hun cafe op de Markt naast het gemeentehuis rond 1940, hebben zij die zaak met de gemeente Asten geruild voor deze twee huizen aan de Molenstraat 35. Links naast dit winkeltje lag nog 'n woning waar later Frans van der Steen uit d'n Himmel is gaan wonen. Later is de drankenwinkel overgenomen door zoon Frans Knaapen, ik denk dat die ook de verbouwing heeft gedaan. De foto is uit 1955. Ik weet nog dat het drankenwinkeltje verdween en er bloemenzaken in werden gevestigd.. volgens mij zijn het nu gewoon 'n woonhuis geworden..

Veel mensen kennen het misschien niet eens maar ik zal je 'n beetje uitleg geven. Vroeger stond er in de Emmastraat, net voorbij de brouwerij van Eijsbouts 'n woning, die wij kennen als de fietsenzaak van smidje Verstappen, later overgenomen door hun zoon Theo Verstappen. Dit pand was al erg oud... gebouwd in 1875 door Maria Bakens. De grond was bouwland en eigendom van Peter van Bussel... dat gedeelte had de naam "Kleine Loverbosch". Lange tijd was hier 'n cafebedrijf van Bakens onde de naam "de Drie Hoefijzers". Alles werd later overgenomen door Karel Bakens die getrouwd is mat Martina van der Leeden. Karel is van beroep smid. Dan komt hier, de in Neer geboren, Joseph van den Bercken wonen. Hij woonde eerder in de Prins Hendrikstraat, wat nu de Mgr. den Dubbeldenstraat is. Hij is reiziger/vertegenwoordiger in naaimachines. Naaimachinedokter van den Bercken biedt geregeld naaimachines te koop aan, ook heeft hij 'n kleine etalage in de rechterzijde van het pand waar links Verstappen zijn rijwielhandel heeft. Op de foto het kleine pandje van de naaimachinezaak van van den Bercken. Alles is allang afgebroken en Theo Verstappen bouwde op die plek 'n geheel nieuw winkelpand. De naaimachinehandel van van den Bercken is opgeheven.

Het was 'n leukl cafeetje... achteraan in de Burg. Wijnenstraat. Zo rond 1837 werd er 'n huis gebouwd... De plek had toen de naam Molenakkers en de eigenaar was Antonie van Heugten. Na zxijn overlijden in 1875 werd het huis verkocht en ook bewoond door Petrus Verbeek. Drie jaar later verkoopt hij het aan Petrus van Empel, van beroep wever. Hij verhuurd het later aan Lambert Beniers. In 1891 wordt Sjef Verleijsdonk de eigenaar maar verkoopt het 'n jaar later aan zijn zwager Peter van Dijk. Peter was de oprichter van de boterfabriek "de Oude Molen" en begon in deze woning 'n herberg met de naam cafe "Oude Molen". Hij is in 1921 overleden en zijn vrouw Mechelina van Dijk - Swinters neemt het over samen met hun dochter Maria (Marie) van Dijk. Er zijn veel verkopen en bijeenkomsten gehouden in de herberg... Toen de roomboterfabriek verhuisde naar de voormalige fabrieken van de Bluijssens achter Bartholomeus wordt in de herberg de verkoop geregeld van de oude fabriek die hier tegenover lag. Dochter Marie van Dijk neemt de herberg over nadat ze was getrouwd met Frans Rijntjes. De herberg wordt door Marie en Frans voortgezet onder de naam cafe Rijntjes. Inmiddels is alles afgebroken.. Ik ben er vroeger wel 'ns binnen geweest... je kon er wel biljarten maar aan een kant stond het biljart kort bij 'n muur. Als je vandaar uit moest stoten moest je 'n aparte korte keu uit de rek pakken die daar speciaal voor was gemaakt. Cafe Rijntjes is lange tijd ook de "thuis" geweest van Gilde Sint Joris, de schutterij dus. Ik weet niet wanneer het pand is afgebroken maar toen ik bij dakdekker Gielen werkte heb ik er nog 'n nieuwe goot gehangen aan de achterkant van de woning dat toen al geen cafe meer was, dat was rond 1980. Wel stond er nog vanalles in de ruimte, wat vroeger het cafe was, want ik kende dat allemaal nog terug.

Van de bestaande woonhuizen van Asten in ons dorp behoorde dit huis van de familie Gitzels wel bij een van de mooiste. Het huis staat er nog altijd terwijl de andere die er omheen lagen allemaal zijn verdwenen voor het realiseren van de parkeerplaats van de Midas en ons mooie park. Het huis is gebouwd rond 1920, nu op het moment dat ik dit zit te typen dus honderd jaar oud. Nadat het huis was gebouwd werd Peter Gitzels de eerste bewoner. Na het overlijden van Antoon en zijn vrouw Sofia Gitzels - Nas woont de onderwijzeres Rikus Gitzels daar samen met haar broer Johannes en haar nichtje Johanna. Het adres is dan Burg. Frenckenstraat 9. Rond 1935 komt Johanna Gitzels er wonen die getrouwd is met Johan Leenen. De nog inwonende onderwijzeres Rikus Gitzels wordt weer de hoofdbewoonster. De naam wordt dan altijd geschreven als Gitsels i.p.v. Gitzels. Juffrouw Gitsels zoals we haar noemden bereikte echt 'n hoge leeftijd... ze is overleden op 21 feb. 2001, ze was toen 103 jaar oud, geboren in de 19de eeuw en overleden in de 21ste eeuw... dat is wel heel apart. Wie er nu woont in het mooie herenhuis weet ik ook niet.

Alle Himmelse mensen van vroeger kunnen zich dit plaatje zeker nog wel herinneren... de boerderij van Leo Cuijpers... wij zeiden altijd Boer Cuijpers. Ik weet eigenlijk niet of we Kuijpers schrijven of Cuijpers. Als ik naar de geboorteaktes van Asten kijk schrijven ze Cuijpers dus hou ik dat ook maar aan. De boerderij naast cafe de Waag aan de ene kant en de centrawinkel/cafe de Hemel, hier rechts naast de boerderij, is al erg oud. Ja de mensen weten dit nog maar al te goed want als wij van huis af, van d'n Himmel naar Turrup liepen dan gingen we altijd voor die bomen langs lopen die bij cafe de Hemel en voor 'n klein deel ook voor de boerderij van Cuijpers stonden. De weg was toen nog van "keindurkôpkus" gemaakt, spekglad als het regende. Vroeger, zo rond 1650 stond hier al 'n huis maar er werd 'n nieuw gebouwd en dat moet zo rond 1879 zijn geweest. Het vorige huis stond met de zijgevel naar de weg toe en het nieuwe werd er voor gebouwd met de voorgevel naar de weg zoals je ziet op het plaatje. De eigenaars waren Paulus van de Greven en zijn vrouw, Maria van de Greven - van der Weerden en wonen in dat nieuw bebouwd huis samen met hun aangenomen kind Anna Verlijsdonk. Na het overlijden van de beiden pleegouders is Anna de erfgename en is in 1890 getrouwd met fabrieksarbeider Peter Cuijpers. Na hun overlijden, we zitten dan zo rond de beginjaren 30, wordt de zoon Leo Cuijpers de eigenaar en is van beroep landbouwer. Ze zijn ongeveer net zo oud als mijn ouders Leo Cuijpers en Nella Winkelmolen zijn op 12 januari 1932 te Neer getrouwd en mijn ouders op 26 april 1932. Leo en Nella kregen acht kinderen, de jongste Nellie is net als ik geboren in 1945. Leo jr. de jongste zoon was van 1943 en was ook bij het jongensgilde toen ik er bij was., ik ken ze dus wel. Wat ik me nog herinner is dat er rechts aan de zijkant in de boerderij ook iemand van hun familie woonde en ook dat het wit was geschilderd. Vader Leo Cuijpers is op 26 januari 1990 overleden en Nella op 14 juni 1992. Het huis is later afgebroken, net als de winkels van van Baar en daar staan nu kleine woningen, "ut Himmeleindje"...

Eigenlijk wel gek dat dit huis, annex winkel, al is afgebroken, allang trouwens dat het tegen de vlakte ging. Maar ik neem je nog 'ns terug naar vroeger... kan ook niet anders want het winkeltje met o.a. snoepwaren was 'n goudmijntje toen naast de winkel de ingang kwam naar het voetbalveld van NWC. Zie kleine foto met rechts de winkel en links het kleedlokaal van NWC.. Vroeger waren hier gewoon weilanden en in 1936 werd er 'n woning met winkel gebouwd door Tinus Kwarten en was van beroep winkelier. Dat het 'n slimme zet was bleek wel toen in 1939 het nieuwe voetbalterrein werd geopend dat haar ingang had pal naast de winkel. Daar deed hij goede zaken want de jeugd die naar het voetballen ging kocht er massal snoep etc. Ik herinner me dit als de dag van gisteren... het veld was afgezet met 'n schutting van betonplaatjes zoals dat vroeger gebruikelijk was.. maar er waren er altijd wel enkele kapot waar wij dan doorkropen zodat we het dubbeltje entreegeld wat we van thuis hadden meegekregen konden besteden aan snoep uit de winkel van Tinus bij het dubbeltje zondagsgeld wat ik thuis kreeg toen ik 'n jaar of 10 was. Er gingen veel jongens van mijn leeftijd naar het voetballen op de zondagmiddag dus deed Tinus goede zaken. Later verhuisde het voetbalterrein naar de Heesakkerweg. De vrouw van Tinus is overleden in 1965 en Tinus in 1968. Het huis werd verkocht aan de gemeente in 1972... Het werd afgebroken voor nieuw te bouwen huis, nu adres Dijkstraat 8. Het mooie huis was toen nog maar 36 jaar oud... De jeugd van vroeger had er goed herinneringen aan.

In 2018 was de winkel, hier op de foto, er nog alleen vernieuwd natuurlijk, de bakkerswinkel met de bakkerij van Arthur Slaats op de hoek van de Burg. Wijnenstraat en de Langstraat, nu zijn het woonhuizen geworden en zijn Arthur en Gerie Slaats gaan verhuizen en hebben het "bakkersbijltje" er bij neergelegd. Rond 1930 werd hier door Adrianus Slaats een nieuw huis gebouwd. Toen was het adres nog Molenstraat 16 Asten. Hij begon er 'n bakkerij en winkel voor brood en kruidenierswaren en voor tabak. Later nam zijn zoon de zaak over... Adrianus Slaats is overleden in 1968, zijn vrouw Maria in 1970. De zaak werd voortgezet door zoon Ben die getrouwd was met Vera Theelen in 1951. Ook hij deed zijn winkel en bakkerij later over aan zijn oudste zoon... Arthur Slaats, die trouwde met de uit de Hoogstraat afkomstige Gerie Leenen, dochter van Albert. Bij gebrek aan opvolging werd de winkel en bakkerij gesloten en is nu omgebouwd tot woonhuis. Ik heb er goeie herinneringen aan want ik was er vaste klant geworden, ze hadden, zoals wij dat noemden: "lekkurre brood en mik"...

Ik weet dat tussen het pand van Simons, de fotograaf in de Burg. Wijnenstraat, en het pand hier op de foto, vroeger 'n parkeerplaats was. Het pand is inmiddels afgebroken, helaas want ook dit was 'n mooi pand. Ik weet dat er ooit Jan van der Loo z'n meubelwinkel daar had en later de winkel van Maarten van den Boogaard. Het pand is al oud... ik las er al over uit 1630, maar toen was het 'n tot huis verbouwde schuur. Wanneer we veel later de draad opnemen, we zitten dan rond 1850, dan is de eigenaar Frans Timmermans, hij is burgemeester in Helmond maar vestigd zich daar als bierbrouwer... Naar hem is in Helmond de Timmermanstraat genoemd. Dan wordt het huis verkocht aan Frederik Rovers. Hij is notaris en getrouwd met Geertruida Beckers... het bijzondere aan dit is dat hij bekend is geworden onder de naam H. Hollidee, schrijver van het boek "Etsen van het leven", in 1881, wat gaat over het Astense dorpsleven. Naar Hollidee wordt later in Asten-Heusden 'n weg genoemd, Hollidee-weg. Na 'n brand in 1890 wordt het huis herbouwd. De eigenaar is dan 'n Adrianus Rovers toen nog aan de Molenstraat. Het word later verkocht aan o.a. Ludo Melis. Maar dat wordt het huis gekocht door de gereformeerde gemeente van Asten en in gebruik genomen als pastorie. Ooit woonde er predikant Johann Israël en later Pieter van Dam. Rond 1929 is 'n deel bewoond door 'n onderwijzer van de openbare school. De andere helft door de predikant Reinder Bruins, en nog later Johannes Denee die ook weer wordt opgevolgd door Hendrik van Vliet, dat is in 1937. In 1941 komt vanuit Utrecht Duco van Krugten. In mei 1944 wordt als hulppredikant benoemd Nicolaas van 't Hooft, die er dan komt wonen en van 1950 tot 1952 volgt Jacobus Petri als zijn opvolger. Je ziet wel dat er veel verschillende mensen daar hebben gewoond, ik vond het ook 'n prachtig pand. Nog een keer komt Denee terug. Het huis is met het gesplitste huis afgebroken in 2000. Voor die tijd was er dus nog de meubelzaak van Jan van der Loo en nopg later Electro Expert van Maarten van den Boogaard.

Het is 'n beetje raar dat ik zit te schrijven over nostalgische gebouwen uit ons mooie Asten terwijl ik er zelf 'n paar keer binnen ben geweest... inmiddels trouwens wel al weer lang geleden. Het prachtige hotel dat ook werd sfgebroken toen het nog heel mooi was van Gitsels.. toen nog Gitzels en later hotel van Rooij, bij die laatste ben ik binnen geweest. Het was op de hoek van de Markt en de Molenstraat, later werd die Molenstraat de Burg. Wijnenstraat. Vroeger stonden hier wat huisjes die eigendom waren van Driek Vlemmings die ze doorverkocht aan Hannes Eijsbouts en die verkoopt ze in 1883 aan de vrouw van Graard Gitzels die weduwe was geworden. Eerst huurde ze het hotel de Arend op de Markt maar liet enkele huisjes in 1883 afbreken en liet er 'n hotel bouwen. Dat was toen hotel de Arend wat ze huurde werd verkocht aan de familie Verdijsseldonck. In 1886 start Jan van den Eijnden een postwagendienst vanaf hotel Gitzels. Rond 1896 wordt de postkoets vervangen door 'n wagendienst die rijdt van Asten naar Someren, Lierop en zo naar Helmond. De stopplaatsen zijn Hotel Gitzels in Asten, cafe Lammers in Someren op sluis 11, bij H van de laar op sluis 9 in Lierop, en hotel Stevens in Helmond bij het station. De ondernemer is dhr A Gitzels. Hendrika Reijnen, de weduwe van Gitzels is in 1900 overleden. De zaak wordt overgenomen door hun zoon Peter Gitzels die eerder molenaar van beroep was. Bij hotel Gitzels vonden de meeste openbare verkopen plaats en ook vergaderingen en bijeenkomsten. In 1920 verkoopt Peter Gitzels zijn koetsen etc. maar ook het hotel en de molen, Gitzels molen, aan de Logtenstraat. Peter Gitzels verhuisd naar de burg. Frenckenstraat, ik denk bij de oudere wel bekend. Het huis staat er nog altijd bij het park. Martin van Roij koopt het hotel, ook hij is molenaar van beroep en is getrouwd met Maria Janssen. Aan de rechterkant zie je dat er toen ook 'n slijterij was, die slijterij lag vast aan het hotel in de Molenstraat maar later kwam er 'n bord hangen dat je er auto's kon huren. Op dat moment is het adres nog altijd Molenstraat 2. Nadat het eerst altijd hotel Gitzels werd genoemd werd het nu langzaam aan hotel van Roij. Rond de eindjaren 50 komt het hotel in handen van de dochter, Willemina van Rooij die het verkoopt in 1969 aan Frans van der Loo. In 1971 ruilt Frans het hotel en de grond in 'n "deal" met de gemeente en word het prachtige hotel afgebroken...

Ik had hier eerder de plek al aangegeven, de hoek van de Markt en de Emmastraat maar toen had ik het over de fietsenzaak van de gebroeders van Veghel en het betrof 'n foto gemaakt in de Emmastraat. Nu heb ik het over hetzelfde pand maar dan gemaakt vanaf de Markt. Voordat van Veghel er zat was het pand van Sjang Hoefnagels, Sjang Koek in de volksmond want hij had er 'n koekfabriek, onze vader werkte er vroeger en ook onze buurman Tinus Cortenbach. De naam was de Drie Kronen en men dacht vaak dat die naam afkomstig was van het feit dat Sjang drie dochters had, maar dat is niet waar. Maar ik zal je vertellen. Het pand is al oud... Er staat al iets geschreven over dit huis rond 1720. Pieter Jansen Coolen gebruikt het huis, vermoedelijk als sinds 1810, als logement met de naam "De drie kronen". Hij heeft schuld aan de Antonie Bluijssens en zet het pand in als borg. Later is Gerardus Docters de eigenaar en hij is van beroep logementhouder maar verhuisd naar Limburg en het pand komt in handen van Francis Hoefnagels en wanneer die vertrekt naar Waalwijk komt zijn zoon in het pand, Sjang of Jean, van beroep Koekbakker en getrouwd met Gerarda Jaspers. Het huis staat bekend onder Emmastraat 1-3. Over hem lees je hetvolgende: Sjang Koek, met als echte naam Jean Hoefnagels, was een Astense bakker en koekfabrikant. "De Drie Kronen", de koekfabriek van Hoefnagels die gevestigd was naast de jongensschool op de Markt en de achterkant doorliep tot in de burgemeester Frenckenstraat. In de fabriek werden koekjes gemaakt maar ook snoep en er werd banket gebakken, alles werd door het personeel met de hand verpakt en door vertegenwoordigers weggebracht naar de winkels of bedrijven die 'n bestelling hadden geplaatst. Rond 1925 werden de producten rondgebracht met paard en wagen maar later met bestelauto's. Volgens ik heb gehoord is het bedrijf falliet gegaan maar dat weet ik niet zeker. Aan deze kant kwam van Veghel met zijn fietsenzaak en aan de kant van de Burg. Frenckenstraat kwam, ik dacht het cartonnage.

Ik ben er vaak genoeg langs gekomen als ik in de Wolfsberg bij Slaats voer moest halen voor de kippen en de varkens, want dat was in de tijd dat ik nog maar 'n jongetje was. Er tegenover lag de winkel van bakker Loomans... vroeger reedt Martien rond met 'n busje waar op stond "Ha.... dit is onze bakker". In 1927, dus lang voor mijn tijd, was het huis van Hannes Meulendijks maar toen die ging verhuizen naar Eindhoven werd het huis verkocht aan Adrianes Loomans, hij was van beroep bakker en getrouwd met Louisa Koolen. In 1929 krijgt hij z'n aangevraagde hinderwet vergunning voor het beginnen van 'n bakkerij. Hierboven zie je de etalage van de winkel van toen uit 1955. Bakkerij Loomans was 'n begrip voor Asten... het oude gebouw werd later afgebroken en er kwam 'n geheel nieuw pand te staan... Nu is er bakkerij van de Mortel.

Wanneer de slagerij van Pietje van Kemenade in de Emmastraat was gesloten door omstandigheden dan stuurde ons moeder mij naar 'n andere slager en dat was in de winkel die je hier ziet... de slagerij van de Soeren aan de Mgr. Den Dubbeldenstraat, op de hoek met de Driehoekstraat. Tenminste onder die naar ken ik de winkel maar er komen meer namen voor in het geheel. Op de andere hoek lag de Spar winkel van Hub Eijsbouts... op de foto zie je linksboven nog net het logo van de Spar op de zijmuur van hun winkel. Rond 1890 word het pand dat eigendom is van Hannes Berkers verkocht aan Maria Soeren en gaat daar wonen samen met haar broer Hannes Soeren, slager van beroep. Hij trouwt met Maria Schroijen. Het pand heeft dan als adres Prins Hendrikstraat 3. Ze hebben er 'n slagerij en winkel. In 1928 neemt zijn zoon Frans Soeren alles over er worden er gebouwen bijgezet. In 1930 schrijft Frans zich in als Slagerij en runt de zaak samen met zijn vrouw Lena Soeren - Beekhuizen. In 1966 is alles gesloopt t.b.v. nieuwbouw, de uitbater wordt dan Jan Poell die is getrouwd met Annie Egelmeers. Raar is wel dat op het bidprentje van Frans de naam staat Franciscus Soeren echtgenote van Helena Beekhuizen maar op het prentje van zijn vrouw staat Helena Beekhuizen weduwe van Franciscus de Zoeren. Ik weet dat wij vroeger altijd zeiden: "de Zoeren", maar ik dacht dat het 'n soort bijnaam betrof. Of het allemaal wel klopt weet ik eigenlijk ook niet. In het register van de gemeente Asten kom ik geen Soeren tegen maar wel Hannes en Maria Zoeren, kinderen van Frans en Ida Zoeren - Coenen.

Vele mensen uit Asten en omstreken vonden er werk bij wat wij noemden, "dun Illefant". De fabriek die lag in de Julianastraat net voor de bocht naar de Mariaschool, tegenover kleuterschool Sint Jozef. Vroeger was dit, omdat er meerdere fabrieken lagen, de Fabriekstraat. Het toenmalige pand was rond 1850 in handen van de familie Bluijssen die er 'n blauwververij begonnen. Hannes was de directeur van de textiel afdeling. In 1885 komt er 'n weverij bij in een van de bijgebouwen. Bij het faillissement van de Bluijssens in 1907 komt het pand in handen van Johannes Sengers, die is mede-eigenaar van Lidstone Castele & Company Limited. In 1915 volgt de verkoop aan NV A'damse Handelsbank waarvan Asten Creameries, mede-eigenaar is. In 1923 wordt de voormalige weverij doorverkocht aan Piet van Heugten, geboren in 1895. Hij gaat in Asten wonen, en in 1924 krijgt hij toestemming voor het oprichten van 'n fabriek in strohulzen. Het krijgt de naam "the Elephant Strowworks". Van Heugten is ook 'n tijd gemeenteraadslid geweest in Asten maar nadat hij in 1935 naar Eindhoven verhuist neemt hij afscheid uit de raad. Rond 1935 krijgt het 'n nieuwe naam: "Elephant Fabrieken" want hij gaat ook autopeds en kinderfietsen fabriceren. De strofabriek brandt in 1937 geheel af.. In 1938 gaat hij ook fietssturen vervaardigen, in 1940 wordt de productie van strohulzen afgebouwd... de fabriek krijgt tussendoor nog 'n flinke uitbreiding. In 1956 sluit de lasafdeling en verschillende mensen worden ontslagen. Piet van Heugten is in 1972 overleden en de fabriek komt in handen van zijn vrouw, Francine Peels. Na haar overlijden komt hun zoon Henricus in het bezit van de fabrieksgebouwen... korte tijd later, in 1982, is de fabriek gesloopt. Valt er dit nog te vermelden, in 1932 was het gebouw in handen van de "Armen van Asten".

Ik zeg niet dat ik er honderde keren ben geweest maar wel veel... de Sparwinkel aan de Mgr. den Dubbeldenstraat van Hub Eijsbouts. Het was 'n klein winkeltje zoals die winkels van vroeger dat allemaal waren, net als Edah, Vivo, Centra en ga zo maar door. Het huis is gebouwd eind jaren 20, zo rond 1928 door Johannes Eijsbouts. Hij is van beroep koperslager en getrouwd met Maria Claassen. Toch verhuizen ze tussendoor nog 'n enkele keer, naar het Sint Jozefplein en de Julianastraat om uiteindelijk toch weer op dit adres te komen wonen, toen nog de Prins Hendrikstraat. Beiden zijn overleden, Johannes in 1947 en zijn vrouw in 1953. Hun zoon Hub is er blijven wonen... Hub was in 1939 getrouwd met Nettie Wilmsen. Hij begint er 'n kruidenierswinkel. De Spar was vroeger 'n begrip voor Asten, Hub had zo'n winkel in Asten en mijn oom en tante hadden die eentje in Heusden. Ome Jan van Bussel uit Heusden bracht altijd de boodschappen maar als ons moeder ooit iets was vergeten, dan moest ik die gaan halen bij "Hub de Spar". Te voet want 'n fiets had ik toen nog niet. Het was toen niet zoals nu... even langs de rekken lopen en afrekenen, je moest je beurt afwachten en je zei dat wat je wilde, èèn voor èèn en die werden voor je gehaald en op de toonbank gelegd, diverse dingen werden gewogen en daarna werd alles uitgeteld en moest je afrekenen. De winkel is afgebroken midden jaren 60.. hij lag op de hoek van de Mgr. den Dubbeldenstraat en de Driehoekstraat. De meisjes die er werkten waren altijd heel beleefd... van eentje heb ik de naam nog wel onthouden, mej. Boerenkamps.

Misschien zijn wij in het cafe niet zoveel gekomen omdat het helemaal aan de andere kant van Asten lag... op de hoek van de Mgr. den Dubbeldenstraat en de Langstraat... vroeger was daar maar 'n zandpad zoals je ziet. Maar in de bijbehorende bioscoop kwamen we zoveel te meer. Cafe Janus Bakens en bioscoop Astra hoorden bij elkaar. Vroeger was dit nog de Prins Hendrikstraat op huisnummer 29. De eigenaar was ooit Laurens van Deursen maar toen hij was overleden in 1899 en z'n vrouw in 1918, werden de huizen, die bij elkaar behoorden, te koop aangeboden. Alles werd verkocht aan Johannes Bakens. Hij was 'n bakker en getrouwd met Door van Roy uit Heijthuizen. De twee panden waren huisnummer 27 en 29. Naast het cafe hadden ze vroeger ook nog 'n zaal... vlak voor de tweede wereldoorlog werd de zaal nog uitgebreid met 'n bioscoop. Na het overlijden van Bakens en zijn vrouw werd alles overgenomen door hun zoon Janus Bakens, het cafe, de zaal en het Astra Theater. Janus was getrouwd met Gon Grein en ik weet dat hij erg goed kon biljarten. De vader van Janus had maar liefst 11 zoons die soms 'n voetbalelftal vormden en ook speelden bij gelegenheden. Na Janus heeft zoon Wim de zaak overgenomen... de Bioscoop werd opgedoekt en er werd 'n feestzaal van gemaakt... ik heb er vaak bruiloften en feesten gespeeld met de orkestjes waar ik in heb gezeten. Ook de jongste broer van Wim, Paul Bakens is uitbater geweest. Later werd de naam van het cafe veranderd in "de Monsigneur"... voor die tijd heeft het bij de familie Bakens dus dienst gedaan als Smederij, Bakkerij, Bioscoop, Cafe en Feestzaal. In 2010 is alles gesloopt, ook de naastgelegen friture, om plaats te maken voor nieuwbouw van 'n soort bungalows. Op de kleine foto het cafe met links de ingang naar de zaal, waar vroeger ook de ingang naar de bioscoop was.

In 1932 werd de "bewaarschool Sint Jozef" aan de Julianastraat geopend... bij de inschrijving in 1931 werd de bouw gegund aan de firma Geven uit Asten voor 28295 gulden, het glas en verfwerk wordt later aan schildersbedrijven uitbesteed. De school is gebouwd vlakbij de meisjesschool en de architect is dhr de Vries die ook bij de meisjesschool de architect was. Met driekoningen vond de inzegening plaats. Onder de aanwezigen waren de aannemers de gebroeders Geven - Gielissen, dhr de Vries van het architectenbureau en de opzichter van Rooij. Natuurlijk ook het kerk en het gemeentebestuur. De school had drie klassen, 'n grote zaal en kleedkamers en toiletten, deze hadden waterleiding en er was centrale verwarming. Het leuke was dat er 'n prachtig beeld was bezorgde door 'n onbekende gever. De Sint Jozef Bewaarschool was de eerste kleuterschool van Asten. Het zou tot 1960 de enige school voor de kleuters blijven. Later werd de school opgeheven en vestigde winkels zich in het gebouw... In 2016 zijn in de oude school appartementen gebouwd... de Sint Jozefschool, de bewaarschool waar vele kinderen hun eerste echte stappen in het leven maakten was niet meer...

De Emmastraat was altijd wel zo'n beetje de straat van vroeger waar de meeste winkels waren... en eentje ervan was de winkel van van der Zand. Je weet wel waar nu de Rabobank is en daar kon je vroeger, nu nog trouwens, linksaf de Burg. Frenckenstraat in. Daar lag tegenover links de winkel van Berkers, dan kwam de brandstoffenhandel van van Golstein - Brouwers en de winkel van van der Loo. Dan kreeg je de Tuinstraat, wat toen nog 'n onverhard stukje weg was wat door liep tot aan de Logtenstraat. Op de volgende hoek van die Tuinstraat en de Emmastraat was de winkel van van der Zand, de kleermaker. Ze verkochten er ook stoffen etc. Het huis was eerder van Johannes van Deursen maar toen die verhuisde naar de Prins Bernhardstraat, toen nog de Stationstraat, is het huis verkocht aan Henri van der Zand. Hij was geboren te Ophemert en was coupeur. Hij was in 1916 te Batenburg getrouwd met Hendrika Cecilia Lourant. Volgens mij hebben ze later het pand verbouwd. In 1958 is hij overleden en later is alles daar afgebroken. Nu staat er zo ongeveer op die plek 'n appartementen complex.

Midden in Ommel zo ongeveer staat de pastorie. In de oorlog werd ze zwaar geschadigd maar ook weer mooi opgeknapt en in 2018 hebben ze weer gerenoveerd zag ik toen ik er geregeld langs kwam gefietst. Maar gaan we terug naar vroeger. Heel vroeger stond op deze plaats zo ongeveer 'n gewone woning. Aert Jan Aalbers was toen de eigenaar maar dan zitten we wel in 1650. Dus gaan we door nadat de woning heel wat nieuwe eigenaars en bewoners had gekend. We zitten dan in 1859 als Francisca van Heugten er woont met haar kinderen. In 1882 wordt het huis afgebroken en wordt er 'n pastorie gebouwd. De eerste bewoner wordt pastoor Dionysius Koolen. Naar hem is ook 'n straat in Ommel genoemd, de Dionysiusstraat. Hij stichte er toen ook 'n school. Daarna kwam pastoor Petrus van de Pas. Hij stichtte tussen 1915 en 1920 het processiepark naast de pastorie en richtte in 1905 ook de fanfare Sancta Maria op. Hij schreef daarbij een handboekje voor pelgrims naar het genadeoord Ommel. Het bevatte communiegebeden, kruisweg en gezangen begeleid door de fanfare. Pastoor van der Pas keert op 31 oktober 1931 terug naar Berkel Enschot. In het bevolkingsregister van Asten over de periode 1920-1930 woont hij samen met dienstmeid Francisca van Bussel. Pastoor van de Pas verhuisde naar Nijmegen waar hij op Hemelvaartsdag 1933 is overleden. Dan komt Adrianus van Erven er wonen en in 1932, bij het 50-jarige bestaan van de parochie Ommel kreeg hij toestemming om in de meimaand en op 15 augustus een openluchtmis te houden. Er kwamen in de jaren erna wel 50.000 pelgrims naar Ommel om die missen bij te wonen. In juni 1939 vertrekt pastoor van Erven in 1939 naar het Sint Liduina gesticht aan de Pelgrimsweg in Tilburg alwaar hij in 1940 komt te overlijden. Vervolgens wordt Jan Vogels de nieuwe bewoner. Pastoor Vogels is overleden in 1963. In 1962, toen de huidige kerk de deuren opende, kreeg de parochie ook een nieuwe pastoor. Zijn naam was Pastoor A. Vromans. Toen Annie en ik het beheer kregen in het gemeenschapshuis kreeg ook Ommel 'n nieuwe pastoor. Dat werd Cees Smit, hij had daarvoor 30 jaar lang als missionaris gewerkt in Borneo, iets waar hij uren over kon vertellen.... daar hebben wij 'n geweldige tijd mee beleefd en hij was populair bij alle Ommelnaren. Hij was zoals ze dat in Ommel noemde... "een mensen pastoor, van wie je niet naar de kerk moest maar naar de kerk mocht". In 2009 hebben wij Ommel verlaten, Cees deed dat in 2012. Na Cees kwam kapelaan van Oosterbeek die de leiding heeft over het Ommelse. De pastorie staat er weer "gelikt" bij... Prachtig om te zien...

Tussen Pesos2 en de electrowinkel van Jeuken aan de Prins Bernhardstraat staat nog altijd 'n klein huisje. Dat huisje behoorde vroeger bij 'n huis wat op de hoek lag van de Lindestraat en de Prins Bernhardstraat, op het hoekje naast het protestantse kerkje, nu dus In de Gloria. Op de foto zie je het huis wat ik bedoel, links er naast, niet zichtbaar, staat het huisje wat er nu nog altijd staat. Maar beperken we ons tot dit huis. In mijn jonge tijd was er 'n antiekhandel, later afgebroken en nu kwam er 'n shoarmazaak en 'n bar. Het huis is al erg oud maar laten we beginnen in 1882, toen werd het huis in twee gesplitst en werd het eigendom van Antonie Gielissen, ook de huisnummers veranderen, het linkerdeel, toen nog Stationstraat, kreeg nummer 19 en het huis wat je hier ziet nummer 21. In Stationsstraat 19 runnen ze 'n cafe. In 1910 komt in de woning hier op de foto Dorus Maas wonen, de vader van onze buurvrouw vroeger in d'n Himmel Anna Cortenbach - Maas, de vrouw van Tinus Cortenbach. die veel te jong is overleden. Dorus vertrok in 1911 naar de Wolfsberg waar hij 'n cafe begon. Dan komt Antonie Gielissen er wonen die als beroep timmerman had en zoon van 'n "wieldraaier". Gielissen was Timmerman maar was ook kastelein want samen met zijn vrouw had hij 'n cafe op de Markt. Op dit adres begonnen ze naast 'n timmerwerkplaats ook hun cafe en 'n winkel in koloniale waren. Het was 'n filiaal van de winkelketen van Notten die in de regio diverse winkels had. Asten had toen al verschillende kruidenierswinkels, van der Loo had 'n filiaal van de "Doornboom" met eenzelfde assortiment als Notten en Eijsbouts - Claassen had een EDAH-winkel. Op de Markt was de winkel van van Haandel met wijn, fruit, krenten, rozijnen, vis en eieren. Jan Beks had er 'n Albert-Heijn winkel, later de Vivo en ook Joordens - Verstappen en Bakker - Koolen waren concurrenten. Moeder Gielissen dreef het winkeltje. Ze maakten geregeld reclame, zeker als er de feestdagen waren, zo stonden er advertenties met Sinterklaas met snoep en koekjes, met de kermis adverteerde men met verschillende soorten dranken en voor de vasten met diverse soorten vis. In 1933 kwam er 'n einde aan het filiaal Notten en werd het 'n kruidenierswinkel gewoon onder de naam Gielissen. De zaak ging later over naar zoon harry maar na de oorlog stopte men met de winkel, het cafe was toen allang gesloten en woonde vanaf 1930 Henricus van Mierlo in dat gedeelte dat woonhuis was geworden. In 1944 starten twee zonen Gielissen er 'n bouwbedrijf. De kleine foto is van 1973, later is het afgebroken t.b.v. enkele horeca bedrijven. Het huis is gebouwd ergens zo rond 1800. Nu is er naast de afhaaldienst van Pesos ook 'n cafebedrijf.

Een van de bekende plaatsen in Asten is waar het huis staat van de familie Cuppens met de houtzagerij aan de Emmastraat op de hoek met de Houtstraat. Het begon allemaal toen Hannes Ceelen in 1859 op een stuk bouwland 'n stenen beltmolen had gebouwd. De molen wordt in hetzelfde jaar verkocht aan Christiaan Dekkers. Hij is aannemer uit Nederweert maar later verhuurde hij de molen aan Peter Caspar Holten. In 1873 koopt Graard Cuppens de molen, Graard is geboren in Meijel op 13 aug. 1839. Later neemt zijn zoon Johan Cuppens de molen over. In 1902 bouwt Johan Cuppens nog een stoomgraanmolen in Heusden en in 1912 breidt Johan de graanwindmolen uit met een houtzagerij. In de krant, de Zuid-Willemsvaart, zet hij advertenties want hij zoekt in 1915 een zager voor zijn houtzagerij. In 1919 slaat het noodlot toe en worden de houtzagerij en de molen een prooi van vlammen. Ik denk dat mijn vader dat wel heeft gezien want die woonde er toen tegenover, hij was toen 18 jaar. In 1924 vertrekt Johan Cuppens naar Reppel in België, waar hij een watermolen koopt. De houtzagerij in Asten wordt overgenomen door zijn zoon Gerard (Gerrit) Cuppens. Hij is houthandelaar. In 1925 bouwt Gerrit een nieuw huis bij de houtzagerij. In de houtzagerij worden o.a. pallets gemaakt. In 1935 komt er 'n uitbreiding van de houtzagerij met een molenaarsbedrijf. Wat het huis zelf betreft, het huis is van bouwjaar 1925, in 1931 komt er 'n aanbouw, in 1943 volgt er de bouw van nieuwe slaapvertrekken en in 1961 heeft er weer 'n verbouwing plaatsgevonden. Ik weet dat er in 'n aanbouw van het huis 'n kantoortje was waar je jezelf moest melden als we "letjes en schapstukke" gingen halen voor het aanmaken van de kachel. Het bedrijf is later verhuisd naar Nederweert. Op de plaats van de houtzagerij en langs het prachtige herenhuis is nu "Zagershof".

Vooraan in de Prins Bernardstraat, voorheen Stationstraat, waar nu zo ongeveer Blokker is was vroeger ook al 'n winkel... gaan we even terug in de tijd. In 1841 woonde daar Peter Berkers die getrouwd was met Maria Lammers en hij was van beroep bierbrouwer. Toen waren er meerdere gebouwen. Er was daar toen ook 'n herberg maar in 1888 wordt het huis verkocht en stopt men met die herberg. Ook was er 'n brouwerij die wordt opgekocht door Dorus Strijbosch die er twee woonhuizen van maakt. Rond 1900 komt het in handen van de familie Berkers die alles weer opnieuw splitsen. In 1930 zijn de gebouwen dan gesplits in Stationstraat nummers 1,3, en 5-7. Daarna komt in huisnummer 1 Frans Smits wonen die het weer verkoopt aan horlogemaker Johannes van Bussel. Van Bussel woonde eerder als horlogemaker in Roermond waar hij ook op de lijst stond van beeldende kunstenaars. Dat was van 1850 tot 1915. Raar is dat hij in 'n advertentie aangeeft dat hij horloges verkoopt maar op adres Markt terwijl hij op Stationstraat 1 woont. Hij is overleden in 1912. In 1913 breekt er brand uit bij de buren en slaat de brand over in het pand van van Bussels weduwe, Adriana van Bussel - van Weert. Dan wordt er op dezelfde plek 'n nieuw pand gebouwd en begint ze er 'n herberg maar in 1927 stopt ze daar weer mee. Adriana overlijdt in 1942. Dan komt er Driekske van den Eijnden wonen die getrouwd is met Maria van Gogh, Driekske is electricien. Ik herinner me hem nog goed omdat hij ook altijd de stroom kwam repareren als wij b.v. in d'n Himmel met 'n bal tegen de lichtdraden hadden geschoten en 'n deel van de straat zonder stroom kwam zitten. Dan kwam hij met z'n spullen en trok van die schoenen met punthaken aan en klom hij in de houte lantaarnpaal om de storing op te lossen. Stationstraat 1 wordt dan Prins Bernhardstraat 1. Driek heeft in dat pand dan 'n elektriciteitswinkel waarvan hierboven 'n foto. Op 24 juni 1963, de dag dat ik jarig was en 18 jaar werd is Driek overleden, hij was toen 68 jaar oud. De winkel met de huizen die verderdoor lagen zijn later afgebroken.

Ik neem je nog 'ns mee naar de Julianastraat, wat vroeger trouwens de fabrieksstraat was. Op de hoek van de 1ste Sint Jozefstraat en de Julianastraat lag vroeger de drukkerij van Mennen. Naast 'n drukkerij hadden die ook 'n boekenwinkel en spullen die men nodig had als je naar school ging. Hier zie je de etalage en de winkeldeur waar je naar binnen kon. Gaan we even terug naar nog vroeger... Dit huis wordt rond 1837 verkocht aan Hendrik Swinkels die was getrouwd met Maria Mennen. Na wat omzwermingen wordt het huis herbouwd met 'n bijgebouw, we zitten dan in 1905. Er komen enkele nieuwe bewoners zoals Petrus van Hagen, zo rond 1920 is het huis eigendom van Jacoba Linden en in 1924 van Frida Hoebergen. De nieuwe bewoner wordt gemeentearbeider Anthonie Maas. Na zijn verhuizing wordt het huis weer verkocht en komt er Leo Beijers wonen. Leo Beijers is met zijn gezin in april 1939 naar Mierlo verhuisd en het huis wordt gekocht door Hendrik Mennen, die het gebruikt voor uitbreiding van zijn drukkerij. Hij woont naast deze woning en is daar 'n drukkerij begonnen in 1930. Op de kleine foto de situatie zoals die later was op de hoek van de Julianastraat en "dun Bult". Nu is er appartementencomplex "de Coster".

Dit is de oude jongensschool op het Koningsplein, toen nog Plantsoen. Asten kreeg 'n nieuwe hoofdonderwijzer, Francis Hoebens en door zijn komst in 1832 werd er 'n nieuwe openbare school gebouwd, die lag tussen de kerk en het raadhuis. De kerk stond op de plek waar je hier de groenstroken ziet. De hoofdonderwijzers over die periode waren: Hoebens, van 1832 tot 1879 en ten Haaf, van 1879 tot 1894. Toen werd er 'n nieuwe gebouwd waar ten Haaf ook hoofd was, op de Markt. Tot 1832 werd les gegeven aan een school dichtbij de kerk aan het Koningsplein en daarna dus in deze school aan het Koningsplein Deze school werd ook nog 'n keer verbouwd in 1863. Het gebouw deed later dienst als parochiehuis en vergaderzaal, nog later was er 'n atelier gevestigd, ik weet dat nog, er werd toen militaire kleding gemaakt. Bij de afbraak in 1958 verongelukte een van de werkers, hij kwam onder 'n vallende muur terecht. Aan de school aan de Markt volgde mister Hoes het toenmalige hoofd mister ten Haaf op.

Nee zelf heb ik het ook nooit gezien want het was toen ik werd geboren allang afgebroken, naast het raadhuis van vroeger, het cafe/fietsenzaak van Verdijsseldonck wat later plaats moest maken voor ons nieuwe gemeentehuis. Het gebouw is al oud, dateerd al uit eind 17de eeuw. Het pand komt in handen van Jan van Hoek die kuiper van beroep was en aan de Marktstraat woonde. Hij was naast kuipen ook herbergier. Na zijn overlijden in 1998 neemt zijn dochter Antje van Hoek de zaak over. Zij is getrouwd met Jan Verdijsseldonck die van beroep smid is. Vanaf 1907 hebben ze naast de herberg ook 'n fietsenzaak die in 1929 overgedragen wordt aan hun zoon Antonie. Antje verhuisd later na dat het was overgekocht door de gemeente naar de Dijkstraat... Zoon Antonie vertrekt met zijn fietsenzaak eerst naar de Molenstraat en later naar de Prins Bernhardstraat, vooraan zoals je wel weet. Antonie is de vader van o.a. Piet en Harry Verdijsseldonck. In 1938 is alles gesloopt en komt er het nieuwe gemeentehuis.

Groente en fruit winkels hadden we vroeger wel enkele, tegenwoordig is het allemaal te koop in de supermarkten wat ik persoonlijk helemaal niks vind. Groenten haal je bij de groentewinkel, de groenteman en niet bij 'n supermarkt waar 'n komkommer en 'n mandarijn niet meer smaken zoals het zou moeten. Dit is nog een van die echte groentewinkels van vroeger, de winkel van Marinus van Oosterhout uit de Emmastraat. Op het voormalig bouwland van de familie Leenen worden in opdracht Arnoldus Anthonius Bekx rond 1930 drie huizen gebouwd. Dit huis werd toen bewoond door Toon Mikkers die in 1960 is overleden maar er toen al niet meer woonde. Toen had marinus van Oosterhout er zijn winkel al want de foto is uit 1955. Wanneer de groetewinkel er kwam weet ik niet maar ik weet nog heel goed dat hij er was. Later stopte Marinus met zijn groentewinkel en begon er 'n goed lopende friteszaak, volgens mij was Marcel van Baar, die vlakbij 'n fritezaak had, toen al verhuisd naar het Koningsplein. Op dit moment heet de zaak Ambolia en is 'n cafetaria.

Ooit liep er de tram van Asten naar Ommel, 'n stukje van Vlierden richting Helmond. Helaas was alles al weg voordat ik werd geboren, dus ook ik heb het nooit gezien. In Asten was het tramstation in de Prins Bernhardstraat maar ook Ommel had haar station. Dat lag waar nu ongeveer de weg is net achter het viaduct, richting kampings. Op 18 mei 1904 was heel Asten en Ommel uitgelopen om het slaan van de eerste spijker mee ta maken door burgemeester Frencken. Op woensdag 23 mei 1906, reed de eerste tram over die rails. Van Asten ging het naar het tramstation in Ommel, dan via de Beek en Oostappen naar Brouwhuis. In Vlierden waren stopplaatsen op Beersdonk en Peeleik. Dan reed naar Helmond. Daar ging het langs de Deurneseweg, via Rooseind naar het treinstation in Helmond. Zesmaal per dag reed er een tram heen en weer. De Bluijssens maakte tot haar faillissement in 1907 gebruik van de tram, ook andere ondernemers richtten zich er op. De Coöperatieve Handelsvereniging van de N.C.B. bouwde in 1928 op de Voorste Beersdonk in Vlierden een magazijn voor granen veevoer en kunstmeststoffen aan de tramlijn. In een deel van het tramstation woonde klerk Franciscus Dorotheus van Lieshout. Het eenvoudige gebouwtje is in 1932 uitgebouwd tot een modern goederenstation, dat trampassagiers ook als wachtlokaal konden gebruiken. Dit gebouwtje is een van de weinige herinneringen aan de tramlijn Asten - Helmond, die een eeuw geleden in gebruik is genomen. In 1933 fuseerden diverse vervoersbedrijven, waaronder de Meierij en kwam de busonderneming N.V. Brabantsche Buurtspoorwegen en Autodiensten B.B.A. tot stand. Dat betekende het einde van de tram tussen Asten en Helmond. De Astense machinisten en conducteurs werden ontslagen. De tram reed door tot 15 mei 1935, de dag van het ingaan van de nieuwe dienstregeling. Spullen konden voortaan door vrachtauto's vervoerd worden, reizigers door de BBA-bus. Die reed niet via Ommel en Brouwhuis naar Helmond, maar via Lierop en langs de Zuid-Willemsvaart. Het tramstation bestaat allang niet meer en ongeveer op de plaats ligt nu de berm van de A67 en de weg er achter naar de kampings in Asten. Jammer dat het station is verdwenen...

Vandaag 'ns 'n keertje geen winkel of openbaar gebouw, maar 'n woonhuis. Niet zomaar 'n woonhuis maar het woonhuis van de familie de Vent. Ik heb hier wel goede herinneringen aan... misschien niet zo aan de bewoners, en dan bedoel ik de juffrouwen de Vent van school want daar heb ik mijn eigen gedachten over. Maar wel als de dames thuis waren en wij hen kwamen helpen in de tuin want dan was onze juf van school niet juffrouw de Vent maar mejuffrouw de Vent, 'n heel ander iemand als op school. Het woonhuis is gebouwd in 1915 op een deel van 'n perceel dat eigendom was van Nard Franssen. Dit huis werd bewoond door Bernardus de Vent, geboren op 21 januari 1859 te Steggerda. Hij was in 1898 getrouwd met Celestina Fijnaut, geboren te Waterlandkerkje op 20 augustus 1872. Bernadine, de juf van de Voordeldonkse school werd op 12 augustus 1916 geboren. Verder bestond de familie de Vent nog uit deze kinderen: Bernardus en Cyrillus de zonen, en Celestina, Coleta, Clementina en Alida. Vroeger was het adres Stationstraat 54 maar werd later Prins Bernhardstraat 54. Nu is het al jaren huisnummer 70.

Van hotel Sengers tot postkantoor. Het zal altijd 'n prachtig gebouw blijven als ze er niet te veel aan "prutsen", het postkantoor van vroeger. Toch was het voor mijn tijd wel iets anders. De burgemeesterswoning aan het Koningsplein was vroeger het postkantoor en op deze plaats hier was vroeger hotel Sengers, helaas kan ik daar nergens foto's van vinden. Maar gaan we even terug naar toen.... Joannes Sengers is in Nuenen geboren in 1781 woonde in dit gebouw en is getrouwd met Joanna de Vocht uit Helmond. Joannes was griffier bij het kantongerecht en stopte daarmee in 1853. Hij is overleden in 1858. Zijn vrouw was logementhoudster en is samen met haar kinderen eigenaresse. Na haar overlijden in 1874 neemt haar dochter Anna Sengers het hotel over. In 1982 wordt het grondig verbouwd. De kinderen wonen dan nog in het woongedeelte, Theodorus, Maria en Anna. In 1903 is Anna overleden, Maria in 1905 en Theodorus in 1908. Het hotel wordt dan snel te koop aangeboden maar de verkoop stagneerd en twee jaar later wordt het opnieuw te koop aangeboden door de erfgenamen. Uit belangrijke berichten blijkt dat de gemeente in 1911 hotel Sengers heeft opgekocht om er 'n nieuw gemeentehuis neer te zetten. Het is in 1912 afgebroken. En dan komt het.... het terrein is "geschonken" aan het staatsbedrijf van de PTT. Daar kwam het nieuwe postkantoor en ik denk dat het oude postkantoor aan he Koningsplein de "ruil" is geweest. Het postkantoor was pas klaar in 1920... acht jaar nadat het over ging naar de PTT, ook wel raar. In het woongedeelte komt Cornelius Bartels wonen, hij krijgt eervol ontslag in 1925 als postdirecteur. de nieuwe postdirecteur is Dirk Berkhout die er dan komt wonen hij is overleden in 1930 en dan komt als directeur Christianus Timmermans, ook hij neemt zijn intrek in het woongedeelte van het postkantoor. In 1926 is het postkantoor helaas omgezet als hulp-postkantoor maar mij zegt dat weinig. In 1932 wordt mej van Bussel de postbeambte en gaat er ook wonen, samen met haar moeder Adriana van Weert. Later vertrekt mej van Bussel naar haar zusje en is in 1972 overleden. Wie er later nog allemaal directeur zijn geweest weet ik ook niet maar wel dat dhr. Trines er lange tijd directeur was. Nu is het al 'n hele tijd geen postkantoor meer en is het 'n verzekring en assurantiekantoor... wie er woont? Ik weet het echt niet.

Dit keer 'n winkeltje wat vele misschien wel niet weten, de slagerswinkel van Driekske van Kemenade in de Burg. Frenckenstraat. Het huis staat er nog altijd en staat langs de ingang van het park. Waar de fietsen staan was de slagerswinkel. Het pand is gebouwd in 1788, ooit woonde er dokter Schreppers die het huis had kocht in 1879 voor 3.500 gulden. Ook de textielfabrikant David Horn heeft er ooit gewoond. De uitgever van de krant "de Zuid-Willemsvaart" woonde er begin deze eeuw en daarna de familie Laheij. Driekske van Kemenade kocht dit pand in 1923 en begon er 'n slagerij.. zijn kleinzoon woont er nu. De zoon van Driekske, Jos, was jarenlang onze "mister" op de Voordeldonkse school. Driekske was in 1917 getrouwd met Anna van Heugten, hij is overleden op 73 jarige leeftijd. Ik weet het niet zeker maar ik geloof dat Driekske 'n broer was van Pietje van Kemenade die 'n slagerij had in de Emmastraat, vlakbij de ingang van d'n Himmel, waar wij vroeger altijd naar toe gingen.

Dit is de etalage van de oude winkel, winkeltje eigenlijk, van Has manders in de Emmastraat. Vroeger was dit pand 'n onderdeel van het grote pand waar later Thomas Zegers zijn cafe had, nu nog altijd zaal Zegers en cafe Classics. We gaan terug naar 1901 toen hier Peter Leenen, het huis over nam van zijn moeder die was overleden. Hij stond eerder te boek als sigarenmaker en nu als bierbrouwer en is in 1885 te Asten getrouwd met Johanna Maria Schellings. Peter overlijdt in 1905 en in de jaren 20 verhuisd zijn vrouw naar Julianastraat 1. Haar zoon Carol Leenen verkoopt in 1929 het huis met de bierbrouwerij met de naam "de Kraan". Het huis is dan gekocht door Carel Aarts die getrouwd was met Nella Hoebergen. Carel zal later 'n bekende Astenaar worden door zijn vele "sterke verhalen" die hij vertelde. Op 30 november 1936 opende hij zijn cafe, toen nog Emmastraat 32 en in 1937 is er ook 'n herberg gevestigd. Dit deel van het huis werd later Emmastraat 40, in het andere deel kwam Has Manders wonen, getrouwd met Marie Paulissen en elektricien van beroep. Later komt er 'n geheel nieuw pand op diezelfde plaats. De foto bover is van 1955, het was toen nog het oude winkeltje.

Himmelse mensen kennen dit wel denk ik, links het woonhuis van de familie Eijsbouts op de hoek van de Hemel en de Emmastraat met hier rechts de witte oude gebouwen van de brouwerij. Dit pand betreft de in 1878 gestichte bierbrouwerij van de familie Eijsbouts die zelf op de Hemel 2 wonen. Het pand is in 1911 uitgebreid met een extra productiehal. Theodorus Eijsbouts begint rond 1880 met het brouwen van bier, toen nog onder de naam Bierbrouwerij de Hoop. Later kreeg de brouwerij de naam Astein Eijsbout's Bierbrouwerij en Mineraalwaterfabriek Asten. Weer later werd het "Brouwerij Astein". Het afzetgebied van de brouwerij was hoofdzakelijk in Noord-Brabant. Het bier werd nog weggebracht met een handkar en vervolgens werd het met een bodedienst verder vervoerd. De tweede brouwer Eijsbouts, Jan Eijsbouts, speelde een vooraanstaande rol in het dorp en was onder andere loco-burgemeester van Asten. Hij werd later opgevolgd door diens zoon Theo Eijsbouts, die onder andere net voor het begin van de Tweede Wereldoorlog de eerste vrachtauto kocht voor het bedrijf. Het bedrijf produceerde destijds behalve bier ook limonade. Na de Tweede Wereldoorlog ontstond het idee om flink te investeren in het bedrijf in Asten. Een plan dat al voor 1945 was geboren. Het plan was om 1.700 hectoliter bier en 1.700 hectoliter limonade te gaan produceren. Hiervoor moest er dan wel een nieuwe brouwinstallatie komen. Er was zelfs al een schema gemaakt van de bier- en limonadeproductie van acht weken. Het plan vond echter geen doorgang omdat de investeringen veel te hoog waren. Bovendien kon je in die tijd goedkoper bier bij andere brouwers kopen dan zelf produceren. Dat betekende rond 1950 het einde van de brouwerij. Hierna werd het bier nog ingekocht bij Brand, Vriendenkring en Dommelsch en hier in tankwagens afgeleverd om het alleen maar af te vullen. Uiteindelijk werd de brouwerij overgenomen door Dommelsch. Daarna werd er alleen nog maar limonade geproduceerd en uiteindelijk ook nog zachte zeep en Aspray. Tegen het einde van de zestiger jaren werd het bedrijf definitief gesloten. Jan Eijsbouts maakte van deze gebouwen zijn cultureel centrum "In de Brouwerij" van. Wij hebben er in 2012 onze eerste Himmelse reunie gehouden, met succes... Nu is ook dat centrum verdwenen en is het nu 'n drankenhandel.

In het winkeltje langs Bekken, de rookwarenwinkel in de Julianastraat, vroeger de Frabrieksstraat, lag dit textielwinkeltje van Verdonschot. Ja ik kan het weten want ik heb er toen ik jong was nog ooit "overalls" gekocht, ze verkochten er n.l. ook werkkleding. Beide huizen waren rond 1910 in bezit gekomen van de tramwegmij. Eindhoven-Geldrop. Nieuwe eigenaar wordt later Frans van Helmond, die de beide huizen tot twee nieuwe woningen bouwt en hij verhuurt de huizen aan derden. De nieuwe bewoner is Wilem Althuizen, geboren te Bakel. Die gaat weer verhuizen rond 1918 en komt er Peter van der Heijden wonen. Het huis is in 1918 nog wel verkocht aan de naamloze vennootschap Amsterdamsche Handelsbank en Asten Creameries en in 1923 doorverkocht Hannes Boerkamps. Al die tijd blijft het huis verhuurd aan Peter van der Heijden met zijn gezin. In 1935 krijgt het huis samen met het naastgelegen huis nieuwe bewoners, Peter van der Heijden en Johanna Mikkers verhuizen met hun gezin in 1936 naar Sint Jozefstraat 2 en het huis wordt daarna bewoond door Aloijsius Beekman. Zij verhuizen in 1937 via Stegen 16 naar Kerkstraat 58 en de nieuwe huurder van het huis is Hendricus van Hoof. Die verhuisd kort daarna naar het nevenstaande huis op Julianastraat 24 en de nieuwe huurder van huisnummer 22 is Toon Sprenkels, ook heeft er nog 'n zekere Hoefnagels gewoond. Nog later is in dit huis de textielwinkel van Verdonschot gevestigd waarvan hierboven dus de foto. Later is alles afgebroken.

Wanneer je tegenwoordig in de marktstraat loopt, van de Markt af richting kerk, dan zie je links het vernieuwde grote pand van bakker Koolen. Tegenwoordig heeft het andere uitbaters maar vroeger was dat Koolen. Toch vroeger was daar dit kleine knusse winkelte nog met die ijzeren stangen ervoor. Dat deden ze vroeger omdat klanten hun fiets tegen het raam plaatsten en men was bang voor beschadigingen of dat er ooit 'n fiets door het glas zou vallen. Rond 1900 was het oude pandje eigendom van de familie Schellings die het later verkopen aan Marinus Koolen, geboren te Someren op 15-03-1893. Hij was bakker en trouwde op 23-jarige leeftijd op 23 mei 1922 Helena Ceelen, geboren te Asten op 28-09-1888. Toen had het pand nog huisnummer 9. Bakker Koolen is 'n begrip voor Asten. Waar o.a. bakker van de Heuvel, bakker Slaats, en bakker van Baar al zijn verdwenen blijft Bakkerij Koolen nog altijd bestaan.

De meeste mensen die mijn website bezoeken zullen dit gebouw niet kennen en het was al afgebroken toen ik nog klein was. Het is het cafe van Jacobus Knaapen en toen die was overleden nam zijn oudste zoon Hubertus Knaapen de winkel en het café van zijn vader over. Hubertus was 'n huisschilder en getrouwd met Anna Haen en handelde ook in verf, spiegels, vensterglas en behangselpapier. Anna overleed in 1915 en hij hertrouwde in 1916 met Maria Geerbex. Ze verhuizen de winkel in schilderswaren later naar Koningsplein 1 die Huub runt samen met zijn broer Frans. Het cafe blijft maar ze verhuren die aan de familie Ronge, 'n cafehouder uit helmond. Dan komt het einde van het cafe want de gemeente koopt de gebouwen aan die zijde van het raadhuis op om meer ruimte te creeeren voor het nieuw te bouwen gemeentehuis en 'n beter uitzicht te hebben op de gevaarlijke hoek met de Burg. Wijnenstraat, toen nog de Molenstraat. Het betrof het cafe van Ronge wat eigendom was van Huub Knaapen en het naast gelegen winkelpand, eigendom van de broers Knaapen waar Frans Knaapen woonde. Op de hoek links zie je dat 'n deel van het cafe 'n plat dak had... vroeger was dat anders toen er nog 'n schuine kap op stond. Boven het pand zie je nog het raadhuis en links nog net 'n deeltje van het postkantoor op de Markt.

Asten heeft door de jaren heen van die speciale gebouwen en dit was er eentje van. Want dit was niet alleen het cafe van Sengers, er was ook 'n waag waar b.v. boeren etc. hun wagens en karren konden laten wegen. Eerst met b.v. suikerbieten erop, die brachten ze dan naar de plaats van bestemming en dan gingen ze met de lege wagen weer langs de Waag om te wegen en dan wisten ze hoeveel kilo ze hadden weggebracht. Vroeger werden hier ook biggen verkocht. Een hele tijd lang was dit stukje weg de Biggenstraat maar dan zitten we wel in de jaren 30. Toon Sengers was wethouder in Asten en kreeg 'n vergunning voor de bouw van 'n nieuw cafe. Vroeger stond hier al 'n huis met diverse verschillende eigenaren. Op die plek is in 1932 en een nieuw huis gebouwd bewoond door caféhouder Toon Sengers, geboren te Asten op 03-11-1891 en getrouwd met Barbara Hilverda, in de volksmond gewoon Bertha genoemd, geboren te Someren op 18-01-1895. In het bevolkingsregister van Asten komen zij vanuit Emmastraat 37 in het huis aan de Emmastraat 31a wonen. Toon Sengers is op 05-12-1955 te Asten overleden en Bertha Sengers - Hilverda op 01-06-1973. We weten denk ik allemaal nog wel dat later Annie Sprenkels het cafe runde. Handboog Amicitia had hier zijn schietbanen en zijn "thuis".

Nee de winkeltjes van vroeger waren niet echt groot. Dit is de winkel van Koster Henk Verspeek in de Julianastraat. Je kon er vroeger kerkboeken, rozenkransen en heilige-beeldjes kopen. Zelf ben ik er nooit binnen geweest. Het huis was vroeger eigendom van Willem Mennen, hij was getrouwd met Johanna van Heugten. Bij hun "in" woont ook in haar nichtje Maria van Heugten. Het was toen adres Julianastraat 13 en dat was in de jaren dertig. Nadat Johanna en haar man zijn overleden komt het nichtje daar als hoofdbewoonster. Bijna iedereen in Asten kent haar wel want ze is hier beter bekend als Mietje Mennen, getrouwd met Huub Verdonschot die metselaar is van beroep. Later verhuizen ze naar 'n ander pand in de Julianastraat. In het huis komt dan Henk Verspeek wonen, hij is afkomstig uit Etten-Leur en is in 1948 getrouwd met Bertha Timmermans. Mensen van mijn leeftijd kennen Henk als de koster van onze parochie, vooral ook door het klaarzetten van de spullen in de kerk voor de diensten etc. En als er iemand was gestorven deed hij drie dagen de rozenkrans bidden, op zijn eigen specifieke wijze.

Nee beste vrienden, winkels heeft Ommel niet meer en met 'n beetje pech waren ze ook nog het enige cafe kwijtgeraakt maar gelukkig hebben ze daar 'n stokje voorgestoken. Toch was dat vroeger wel even anders.. ze hadden er de winkel van bakker Kuijpers die naast 'n winkel ook 'n cafe runde. Er was de familie Eijsbouts op de hoek bij de Kluisstraat en Ommel-turrup die er ook 'n cafe hadden vroeger met naast het cafe 'n winkel waarvan je hier de foto ziet van de ingang en de etalage. Wist je trouwens dat Willem van Bommel, de opa van de kinderen van Schaijk er ook ooit heeft gewoond? Dat was in 2012, Willem kwam van Deurne en was toen 29 jaar oud. In 1914 verhuisde hij weer naar Deurne en na 'n grote verbouwing kwam Hanneske Eijsbouts er wonen die toen in het huis ernaast had gewoond. Hij begon er 'n cafe en 'n winkel wat later werd overgenomen door zijn zoon Piet Eijsbouts die was getrouwd met Drika van Helmond. De foto is genomen in de jaren 50.

Eindelijk heb ik dan toch 'n foto van die "heerlijke" Jamin winkel van Joordens op de hoek van de Emmastraat en de Julianastraat. Het huis is al oud volgens de gegevens maar ik zal beginnen bij 1897 toen de eigenaar ging verhuizen naar Heesch en vanaf 1899 komt Anthonie Meulendijks er wonen, hij is winkelier. Twee jaar later komt Christ Joordens er wonen, in 1901, Christ was getrouwd met Drika Roijmans. Hij was 'n dagloner maar werd herbergier en later broodbakker. Hij is komen te overlijden in 1937 en zijn vrouw in 1940. Dan wordt het huis overgenomen door zijn zoon, Gerrit Joordens die getrouwd is met Mina van Bree. Gerrit begon er 'n winkel, volgens mij in brood en banket. Ik weet dat ze er koekjes en snoep verkochten en ik moest er vroeger van ons moeder altijd naar toen om 'n zakje van die lekkere aparte koekjes te kopen die ze bij de Spar niet hadden. De winkel was niet groot, naast de winkel was 'n raam aan de kant van de Emmastraat, nog net zichtbaar rechts, die in de zomer open stond en waar ze ijs verkochten... de befaamde "dubbeldik" van Jamin van 'n dubbeltje, tien cent en met chocolade was die 15 cent.. Voor 'n dubbeltje had je binnen 12 grote bolkers in dropsmaak... soms zelfs 13.

Vele onder jullie zullen zich dit niet herinneren en ik denk de meesten weten niet wat en waar het was. Ik zal het even uitleggen. Wanneer je op de Markt bent in Asten en je gaat richting Ommel, de Prins Bernhardstraat in dus dan kreeg je vroeger naast het Postkantoor "ut pôstpeijke", naast de vegewinkel van Jantje van Bussel. Dan kreeg je de corsetterie-winkel van Nellie van Bussel en daarnaast 'n groot wit gebouw... dat was de rijwielzaak van Antonie Verdijsseldonck. Ze hadden er 'n kleine etalage en helemaal links stond de benzinepomp.. dat zie je hier op de foto. Ze waren met de rijwielhandel daar naar toeverhuisd vanaf de Markt waar eerder de rijwielzaak met pomp was gevestigd naast het oude gemeentehuis waar de ouders van Antonie woonde, waar ook cafe de Arend was en dat was in 1939. Antonie zelf woonde eerder in de Molenstraat maar verhuisde naar de Prins Bernhardstraat. In het huis woonde eerder Thieu Lammers maar die verhuisde in 1939 naar de Wilhelminstraat 13a en later nog naar de Prins Bernhardstraat 74a. Op de kleine foto zie je links de rijwielzaak, in het midden Nellie van Bussel en rechts de Vege.

Zelfs bij de ouderen onder ons zijn er misschien nog wel bij die het niet weten of niet meer kunnen herinneren maar in de Kleine markstraat lag vroeger toch echt de winkel van Hoefnagels. Hij was niet alleen smid maar ze verkochten er ook zoals ze dat toen noemden "keukengerei"... De smederij dat weet iedereen denk ik nog wel. De Kooi voor paarden te beslaan staat er nog altijd. maar dit is er te zeggen over het pand zelf... In 1736 staat het huis op naam van Willem Jan Loomans en wordt het bewoond door Jan Jan Hoefnagels, geboren te Asten op 11-09-1693. Later hebben er diverse mensen gewoond... Dan komt de naam van Hoefnagels voor de dag. De weduwe van Willem Hoefnagels woont er met haar zoon Leonardus Hoefnagels... hij werd Lange nard genoemd omdat hij 1,87 lang was. Ze hadden er 'n Grof, Hoef- en Kachelsmederij het lag dus op de hoek van de Julianastraat en de Kleine Markstraat en daar in die straat lag ook hun winkel. Het huis aan de Kleine Markstraat had huisnummer 13 en de Smederij Julianastraat 5.. In 1936 verhuisde Nard naar Julianastraat 7 en wordt de smederij overgeschreven op naam van Willem Hoefnagels die getrouwd was met de uit Deurne afkomstige Cor van Hoorn. Later werkt zoon Leo nog jarenlang in de smederij. Op de foto de twee kleine etalages van hun winkel in Huishoudelijke Artikelen.

Het huis staat er nog altijd maar wel helemaal verbouwd en het houten cafe is allang opgeruimd. Cafe ja want dat rechtse gedeelte was vroeger cafe Vos op de weg van Heusden naar Meijel. Het huis is nieuw gebouwd door Grard Gutjens, bijgenaamd Grard de Guit, geboren te Asten op 19-04-1871 en hij was op 15-20-1895 te Asten getrouwd met Mina van Bussel. Mina is op 14 november 1906 te Asten overleden en Grard trouwde opnieuw op 19 maart 1907 met Drika Rooijakkers. Ze begonnen er 'n cafe": "Peelzicht". Op 7 september 1929 verkopen ze het huis met cafe en ligt op de Meijelscheweg 33 in Asten - Heusden. De koper van het huis is Toon Vos, geboren te Echt op 28-12-1900. Toon is op 19-12-1928 te Deurne getrouwd met Cornelia Gerardts, geboren te Maasbracht op 19-12-1904, zoals je ziet op haar 24ste verjaardag. Ik zelf kan me het cafe goed herinneren want toen ik jong was ben ik er wel eens binnen geweest... bijkomstigheid: mijn moeder heeft in haar jonge jaren tegenover het cafe van Toon Vos gewoond. Toen Cornelia is overleden op 24 september 1957 is Toon Vos hertrouwd met Maria van Horne. Na hun dood is alles verkocht en verbouwd en kreeg het adres Meijelseweg 41. Nostalgie van de bovenste plank als je dit plaatje weer terug ziet van "cafe de Vos" zoals wij het cafe altijd noemden.

In ons kerkdorp Asten-Heusden waren vroeger ook nog wel enkele winkeltjes, niet de grootste maar er waren er wel. Mijn tante, 'n zus van m'n moeder hadden er 'n Spar winkel maar er was ook nog 'n Vege winkel en die lag op het Vorstenmansplein. Als je Heusden in kwam gereden en dan tegenover wat nu de cafe de Canadees is het Vorstenmansplein en als je vandaar de Anthoniusstraat in reed lag ergens de Vegewinkel van Peeters waarvan hier 'n foto uit 1955, Anthoniusstraat 13. In 1903 had Driek Meulendijks daar 'n nieuw huis gebouwd, Driek was getrouwd met Tonia Berkers. Driek overlijdt in 1935 en zijn vrouw verhuisd in 1937 waar ze in 1953 komt te overlijden. Later komt Driek Vaes er wonen en verhuisd in 1939 naar Anthoniusstraat 15 en het huis in handen van Johannes Peeters die eerder op Voorste Heusden woonde... Hij begint hier de Vege-winkel.

Hier is de winkel van "lôziemaker" Joep van Bussel in de Prins Bernhardstraat in Asten. Maar ik neem je even mee terug naar 1924... het jaar dat het huis werd gebouwd. Nadat het huis klaar was werd het bewoond door vertegenwoordiger Peter Verberne. Het adres was Stationstraat 52, maar later werd het Prins Bernhardstraat. Hij verhuisd in 1938 naar Prins Bernhardstraat 45 en dan komt Antonie Woutersen er wonen. Later komt hier het architectenbureau van de bekende architect de Vries uit Helmond die er 'n kantoor begint met vaste openingstijden. Dan zitten we eind 1944. Het huis wordt gekocht door Lambert van Bussel die horlogemaker van beroep is en er 'n winkel begint... hij is getrouwd met Maria Lammers. Na zijn overlijden neemt zijn zoon Joep van Bussel de zaak over, hij is van beroep juwelier. Joep is getrouwd met Nel van de Laar uit Someren. De foto is gemaakt rond 1970. Later sluiten ze deze winkel en vertrekken naar het Midas-centrum waar de winkel nog altijd bestaat. Ik ben er vaker binnen geweest in de oude winkel aan de Prins bernhardstraat, ik was er ooit in 1964 toen ik in dienst moest en ik voor het eerst 'n nieuwe horloge kreeg, ons moeder was erbij... de horloge? 'n Pronto van 65 gulden.

Deze foto is ook al weer wat ouder maar ik kende dit heel vroeger al als de stoffenwinkel van Wies Vissers (Stevens). Ze was getrouwd met Sjef Stevens en ze woonde daar al in 1940. Toen de winkel er niet meer was begon er iemand 'n broodjeszaak maar die werd snel alweer gesloten en begonnen Henk en Ria Caris er hun cafe "'t Ketelke". Jaranlang heb ik er muziek gedraaid in de weekenden, kermis en carnaval. Later namen Wim en Rieky Crooijmans het over en na enkele kortstondige uitbaters werd het 'n shoarmazaak. Milano... je kon er goed eten en als ik 's zaterdagsavonds uitging was het vaste prik dat we na afloop, zo rond de klok van hald drie, drie uur nog shoarma gingen eten daar. Er naast lag 'n garenwinkel en alles is allang weer afgebroken en nu ligt het al jaren braak... niet om aan te zien die plek vol onkruid en rotzooi... helaas is dit ook ons mooie Asten. Later kom ik nog 'ns terug met 'n oude foto van nog eerder over het zelfde pand wat toen de winkel van Wies Vissers was.

Misschien denk je dat je dit niet kent maar als ik het vertel weet je het wel weer. Naast cafe de Mert, voorheen de fietsenzaak van Noudje Mighels lag zoals je weet cafe de Wit. Nu is alles afgebroken maar 'n paar jaar geleden stond het er nog. Ooit was er cafe de Wit en in het linkergedeelte was de kapsalon van Manders dat later bij het cafe werd getrokken. Daarvoor was in het rechtergedeelte 'n winkel tje, wat je hier op de foto ziet... je herkend boven het raam en de deur nog wel de half-rondgemetselde stenen. Eind 1800 woonde er Hannes van Bussel en na zijn overlijden wordt zijn zoon de eigenaar die later kapelaan werd en nog later pastoor in Dommelen. Zijn moeder leeft nog en drijft er 'n winkeltje. Dan komt het in handen van haar dochter Frida van Bussel die is getrouwd met bakker Petrus van den Eijnden. Dan zitten we al in 1903 terwijl het huis is gebouwd zo rond 1650, daar ergens. In het linkergeelte van het in twee delen gesplitste huis komt later het alcohol vrij lokaal. Het hele pand wordt gekocht door Bernard van den Bosch die het eerst verhuurde in twee delen maar later er zelf ging wonen. Na het overlijden van Bernard en zijn vrouw komt het rechterdeel van het pand, Markt 11, foto boven, in handen van Frans van Duppen, je weet wel die later samen met zijn zoon Frans jr. de ijzerwinkel had in de Burg. Frenckenstraat en daar ook naar toe verhuisden, het linkerdeel, Markt 13 is van Isidoor van Duppen die radio-installateur is. Isidoor had later de radio en tv winkel in de Wilhelminstraat. Dan worden de twee panden gekocht door Piet de Wit die er èèn groot pand van maakt. Het wordt dan cafe de Wit en kapper Manders in het linkerhoekje die later vertrekt naar de Wilhelminastraat en de kapsalon bij het cafe komt... nu is alles afgebroken voor de nieuwe Gitsels. Eerlijk gezegd ben ik blij dat het weg is want het kwam ons "Turrup" in aanzien niet ten goede maar dat het weer hoogbouw moest worden stoort me ontzettend.

Het is geweldig om die ouwe winkeltjes van vroeger te bekijken... nee grote winkels hadden we vroeger niet totdat er het winkelcentrum midden in ons dorp verscheen. Een van die winkeltje was van Theo van Bussel... hij is trouwens 'n neef van mij want zijn vader en mijn moeder waren broer en zus, zijn vader en moeder waren trouwens ook nog mijn peetoom en peettante. Theo had 'n winkeltje in de Emmastraat naast de garage van van Eersel, nu is er Bots Witgoed. Het pand is door veel mensen bewoond geweest en vaak van eigenaar veranderd. Rond 1750 was het pand er al. Rond 1867 is de eigenaar ene Johannes Mikkers.. hij voegde enkele pandjes daar bij elkaar. In 1902 koopt Driek Wijnen het pand... en de volgende bewoner wordt Janus Driessen, timmerman van beroep. Het adres is dan Emmastraat 24. Veel later is het huis in handen gekomen van Theo van Bussel die trouwde in 1950 met Wies Verstappen. Hij begon er 'n winkel in groente en fruit. Later werd alles afgebroken en kwam er 'n gehele nieuwe winkel voor Theo en Wies wat 'n soort supermarkt werd maar dan kleiner... toen kon je zelf de spullen die je wilde hebben zelf in 'n mandje laden. Vers fruit en verse groenten waren bij Theo 'n must.

Misschien herken je dit niet maar dit is de "toko" van wat nu cafe Skippy is, daarvoor ook al o.a. (heel even), Cafe de Wit, Bij Berry, Cafe de Mert en daarvoor de fietsenzaak van Noudje Migchels. Ik heb dat hier al 'n keertje behandeld onder de naam Cafe de Mert. Het is al 'n oud pand maar ik zal beginnen bij veel langere tijd geleden. Ooit was het pand dat heel wat eigenaren en bewoners heeft gekend, van ene Coopmans maar dan hebben we het over de jaren rond 1700. Het deel van de Markt wat toen nog Marktveld was wordt in de volksmond vaak aangeduid met "de Bergh". Willem Aarts, de erver van de woning, stond ook wel bekend onder de naam Willem Coopmans. Hij verkocht het huis en de nieuwe eigenaar werd kleermaker Andries Bertens. Eind 1700 verkoopt hij het huis aan zijn dochter Helena Mechernich - Bertens... als ze overleden is verkoopt haar man het in 1809 aan Pieter Verleijsdonk. In 1846 is het huis verkocht an Anthonius Bluijssen die het doorverkoopt aan zijn dochter Joanna die is getrouwd met Dorus Strijbosch. Dan wordt het verhuurd aan van der Borght, weer later aan Hendrik van de Werff en daarna aan Pieter Knufman. De volgende bewoner is kleermaker Franciscus Pennarts en daarna door twee naaisters de zusjes Johanna en Anna Jelissen. Ze verhuizen weer en de nieuwe bewoner is de Mathias van Hagen en dan wordt het huis in 1895 bewoond door de Bernardus van den Bosch. In 1898 koopt Lambert Hoebergen het huis tot hij het verkoopt aan Willem Tebaerts en zijn dochter Maria die modiste is. De volgende bewoner is kleermaker Johannes Linden die in 1914 weer verhuisd en dan is er 'n nieuwe koper, Petrus Schriks die er 'n kleine boekdrukkerij begint wat later zal uitgroeien tot Drukkerij Schriks. Rond 1930 verhuisd hij naar zijn zoon in de Emmastraat, ik denk waar drukkerij Schriks lange tijd zat naast het politiebureau. In dat jaar verkoopt hij het huis aan Arnoldus Migchels... voor ons dus fietsenmaker Noudje Migchels. Op de foto staat dus de toko en die zou dan van Schriks moeten zijn geweest want erboven staat Drukkerij - Boekbinderij.

De foto mag dan wel wat onduidelijk zijn maar het gaat me niet zo zeer om de mensen die erop staan maar om het gebouw, het cafe van Dorus Maas. Maar laten we even terug gaan naar vroeger... Rond 1900 was er op de hoek van de Wolfsberg en de Bergweg nog gewoon landbouwgrond, bouwland en daar werd 'n nieuw huis gebouwd door Frans van Lieshout van beroep klerk en getrouwd met Dorothea Nuijts. Ze vertrekken in 1907 naar Ommel en verhuren de woning aan kantoorbediende Ceel van der Heijden maar 'n jaar later in 1908 vertrekken die naar Bakel. Of het toen al cafe was weet ik niet maar dan komt Anthonius Segers er wonen met zijn vrouw Maria Segers - Verleijsdonk en ook de moeder van Anthonius woont bij hen in. Na 'n periode van huren koopt hij de woning in 1913. In 1914 vindt er 'n noodlottig ongeval plaats... er ontstond brand in het huis maar iedereen was er gelukkig tijdig uit... toch ging de vrouw des huises Maria ondanks de vlammenzee terug om het geld wat boven lag veilig te stellen maar kwam hierdoor om het leven. In 1916 was het in ieder geval 'n cafe/herberg want dat valt op te maken uit 'n bericht over schuttersvereniging "de Zwartmikkers" die toen in de herberg was gevestigd. De in 1888 geboren dochter Elisabeth neemt de zaak over nadat ze op 27 mei 1910 was getrouwd met Theodorus Maas. Het huisnummer was toen Wolfsberg 33. Zijn schoonvader Anthonius Segers is op 19 december 1925 overleden en Dorus en Elisabeth Maas erven de woning/herberg. Het pand wordt in de tweede wereldoorlog zwaar beschadigd en er wordt op die plek 'n houten noodwoning gebouwd, 'n cafe/herberg is er nooit meer gekomen. Elisabeth komt te overlijden op 9 april 1968 toen ze 80 jaar oud was... Dorus is 5 maanden later overleden toen hij 89 jaar oud was. Zoon Toon Maas heeft ook nog even daar gewoond. Elisabeth en Dorus waren de schoonouders van onze buurman Tinus Cortenbach die vroeger lid was van de Zwartmikkers die bij Dorus was gevestigd. Tinus trouwde met hun dochter Anna en kwam wonen op Hemel 59. Ook Zus Maas kwam in de Hemel wonen nadat ze was getrouwd met Jantje Werts en 'n nieuw huis bouwden naast van der Wallen op huinummer 66. Toon Maas, ook 'n zoon van hen trouwde met Tina Werts en woonde jarenlang in de tot twee woonhuizen verbouwde boerderij van de Familie Werts waar aan de ene kant Toon en Tina Maas - Werts kwamen wonen en aan de andere kant Jan en Tonia Hikspoors - Werts. Ik heb van mijn vader wel ooit horen zeggen dat het cafe 'n goedlopende zaak was.

Het was de winkel van de familie Stevens maar voor ons gewoon Wies Vissers want dat was haar meisjesnaam. Hier verkochten ze stoffen etc. Het is mooi dat de fotograaf deze foto's nog heeft gemaakt zodat we er nog van kunnen genieten alleen jammer dat je in de ramen de andere kant van de weg kunt zien... die kleine ramen zijn van Schriks Drukkerij die aan de overkant lag. Het huis werd vroeger o.a. bewoond door Leonardus en Gertruda van der Loo, maar na hun overlijden komt het huis in bezit van Johannes Stevens die komt vanuit Helden als zoon van 'n kleermaker, dat was zo rond 1894. Hij komt te overlijden in 1934 en zijn vrouw in 1936. Dan wordt het huis overgenomen door hun zoon, Sjef Stevens, geboren te Asten op 09-09-1905 en van beroep ook kleermaker net als zijn vader. Sjef is getrouwd op 24-05-1937 te Asten met Wies Vissers. Ze hebben samen daar 'n kleermakerij en 'n stoffenwinkeltje... Het pandje staat ingeschreven op Emmastraat 10 maar vroeger was dat Emmastraat 8. Er heeft waarschijnlijk 'n splitsing plaatsgevonden en zijn het twee pandjes geworden, Emmastraat 8 en 10 met links dat van de familie Stevens en rechts was heel vroeger de kapsalon van van Nistelroy die later 'n nieuw pand bouwde waar nu de Chinees is gevestigd. Nog later kwam in het kleine pandje de bloemenzaak van Jan van Bussel, de Muziekwinkel, Muziekfontein van Joop Smeelen en toen werd het 'n winkeltje in garens. Nadat de winkel van de familie Stevens op Emmastraat 10 was gesloten werd het 'n broodjeszaak en toen die na korte tijd dicht ging begonnen Henk en Ria Caris er hun cafe 't Ketelke. Nog later werd het 'n shoarmazaak en inmiddels zijn de twee panden alweer jaren geleden afgebroken en ligt het er braak... Het ligt er schandelijk bij, 'n schande voor ons mooie Asten.

Nu ligt hier de Rabo-bank... maar gaan we terug naar vroeger... Dit is de marechaussee-kazerne die in Asten was gevestigd en toebehoorde aan de gemeente Asten, Deurne, Someren, Lierop en Vlierden maar later eigendom werd van Asten... later het politiebureau werd toen de marechaussee werd opgeheven. De kazerne van de marechaussee lag op de hoek van de Emmastraat en de Burgemeester Frenckenstraat met de ingang aan de Emmastraat. Hier woonde vroeger de opperwachtmeester, "dun opper" en dat was de Vent, de vader van o.a. de dames de Vent en dat was in 1906. Het bovenste gedeelte stond er toen nog niet op maar zo rond 1913 werd de kazerne uitgebreid aan de kant van de Burg. Frenckenstraat, daar hadden de wachtmeesters ook hun onderkomen. In 1921 komt Willem Driessen uit Tegelen als wachtmeester getrouwd met Hubertina Driessen naar Asten om hier te wonen. Hun voordeur was aan de Burg. Frenckenstraat. De volgende personen woonden daar toen ook: Dirk Molendijk maar die vertrekt in 1921 nog... dat doet ook Jacob Admiraal en Arie Saakes, twee wachtmeesters die daar inwoonden. In dat jaar komt uit Bladel, Piet Dankaart, vanuit Willemstad komt Willem Fincke en vanuit Apeldoorn komt Leendert Zweedijk naar Asten daar wonen. In 1932 verhuist Willem Driessen en komt 'n nieuwe bewoner... uit Etten komt Hendrik Zeegers, ook hij is wachtmeester en getrouwd met Anna Soentjens. In 1940 vertrekt ook hij en op 1 maart 1943 wordt de koninklijke marechaussee opgeheven en wordt het de rijkspolitie en het gebouw wordt ons politiebureau... In 1959 verhuizen ze naar het nieuwe moderne politiebureau aan de Kerkstraat maar inmiddels is ook dat alweer lang afgebroken.. De oude marechaussee-kazerne stond al 'n tijd leeg en werd het "voor nood" onderdak voor twee stelletjes die pas getrouwd waren. Rond de jaren 60 wordt ook dit fraai uitziende gebouw gesloopt, op deze plek hier staat zoals gezegd nu de Rabo-bank maar hoelang zal dat nog duren nu ook steeds meer banken en bankfilialen verdwijnen..

De jeugd van tegenwoordig zouden dit wimkeltje kunnen kennen als "Likkepot"... de snoepwinkel in de Wolfsberg van Karel Brüsewitz, maar dat is nu ook al weer gesloten. Gaan we terug naar vroeger want toen was het de winkel van Jan van Stratum. We gaan eerst terug naar de tijd zo rond 1890. Het huis dat uit drie delen bestaat, wordt bewoond door o.a. eigenaar Piet van Stratum, geboren te Asten op 16-02-1850, hij is als strodekker op 31-01-1890 te Asten getrouwd met Ida Gorissen. Na het overlijden van Ida trouwde hij opnieuw. Nu met Johanna Verberne. Piet wordt dan koopman... op 05-08-1911 is Piet te Asten overleden en daarna bewoont zijn weduwe Johanna van Stratum - Verberne als winkelierster samen met haar kinderen daar. In 1928 kom de pandenl in handen van zoon Jan van Stratum en in 1933 worden de woningen met winkel bijeengevoegd. In het huis/winkel wonen dan moeder Johanna van Stratum - Verberne en haar drie vrijgezellen kinderen: Frans, Ida en Jan. Het heeft dan als adres Wolfsberg 14. De winkel wordt in 1937 voortgezet door Jan van Stratum... Jan heeft in Heusden ook kippenhokken en verkoopt ook eieren... Johanna overlijdt op 18 juli 1956, Frans is overleden op 28 september 1942, Ida op 28 november 1978 en Jan op 27 februari 1980. Ik kan me herinneren dat ik wel 'n keer in het winkeltje ben geweest want ze verkochten er bonbons.... jammer dat het winkeltje niet meer open is... maarja... tijden veranderen.

Hier zie je cafe-bar 't Klokske waar Wim Vaes de eigenaar van was, Wim is in de Hemel geboren als zoon van Jan en Nel Vaes. Later stopte Wim zijn cafe activiteiten en maakte er 'n woonhuis van. Wat het vroeger was? Dan gaan we terug in de tijd toen ik nog 'n klein manneke was, zeg maar zo rond de 65 jaar geleden. Hier was toen 'n slagerswinkel. Maar volgens mij zo rond 1963 werd het 'n bar. Willy Bekx noemde het zijn "Capri Bar" en ik ben zelf nog met Thieu Vossen van de Vossenhoek op de openingsweek geweest. Na Willy Bekx werd het overgenomen door Frans Lases die eerder 'n bar had naast zaal Zegers en nadat Frans was gestopt werd het overgenomen door Fred Neervens en die gaf er de naam "Tap-Marin" aan. Maar zoals zo vaak kwam na hem weer 'n andere eigenaar waar de naam me van ontschoten is. Toen Wim Vaes hoorde dat het te koop stond en zijn cafe/bar op de hoek van het Koningsplein en de Burg. Wijnenstraat toch al veel te klein was voor de activiteiten die hij er in organiseerde ging hij over naar de Burg. Wijnenstraat en werd Tap-Marin omgedoopt tot 't Klokske... Zowel in de slagerswinkel als bij alle uitbaters in het cafe die er toen in zijn gekomen ben ik wel ooit geweest. Ik vond het jammer dat cafe "ut Klokske" niet meer bestond.

Het is al weer lang geleden maar het blijft in ons geheugen, de Centra-winkel van Frans van Baar. Vroeger, rond 1870 was hier weiland en die grond werd gekocht door ene Francis van Baar die kwam uit Tongelre, die er 'n woning bouwde... na zijn dood werd het overgenomen door zijn zoon Marcellus van Baar. Deze Marcellus was van beroep bakker en hij had daar 'n winkel. Na zijn dood kwam het op naam van zijn vrouw staan, Johanna Rooijmans. Later wordt het weer overgenomen door zoon Frans. Op de plaats waar de winkel stond werd 'n nieuw pand gebouwd, twee-onder-een-kap waar het rechterdeel de winkel met woonhuis werd en het linkerdeel 'n kledingzaak en cafebedrijf. Wat je hier ziet is de bakkerij/centra-winkel. Dit deel was van Frans van Baar en het andere deel, de kledingzaak en het cafe "de Hemel" was van zijn broer Jan van Baar. De bakkerij van Frans lag vooraan in de Hemel en tussen de winkel en de bakkerij had men ook 'n kleine automaat hangen voor o.a. kroketjes, knakworstje en slaatjes, hier rechts op de foto. Vele van mijn leeftijd zullen het zich zeker nog wel herinneren. Zoon Marcel begon er veel later 'n cafetaria/friteszaak. Alles is afgebroken en op die plek staan nieuwbouwhuisjes. Marcel vertrok naar de hoek van de Burg. Wijnenstraat en het Koningsplein.

Het is de plek waar nu de Blokker is, vooraan in de Prins Bernhardstraat. Maar we gaan hier wel even terug naar vroeger. Ik weet nog wel dat hier de winkel was van van Haandel en later Obbema. In 1901 heeft hier de firma Berkers 'n drukkerij... we kennen allemaal wel de mooie oude ansichtkaarten van Asten, die komen o.a. van de firma Berkers die samenwerkte met Verbunt. Na veel samenvoegingen van Berkers met andere bedrijven krijgt de firma diverse namen en na het failliesement van de firma Bluijssen waar ze veel voor hebben gewerkt stopt ook de drukkerij en komt hier 'n neef wonen, Thieu Lammers, die begint hier 'n slagerij en vleesrokerij. Later zet hij zijn slagerij elders voort en komt hier de "Toko", 'n andere naam voor bazar. Die is eigendom van Anna Jansen die is getrouwd met Toon Maas uit Someren. Het pand word verwoest door brand en de zaak ging failliet wat volgens men zegt komt door de drankzucht van Toon. Ze vertrekken naar Budel en nadat o.a. Cobus Elten er 'n winkel had en later ook nog Driek van den Boomen kwam van Haandel in het pand, hij was afkomstig uit Erp. Ook hij was winkelier en na zijn overlijden in 1955 werd alles overgenomen door zijn zoon Martinus. Ik herinner ik me nog goed dat van Haandel er z'n bakkerij had en het rechterraam aan de voorzijde in de zomer altijd open stond.... ook ging hij in de zomer ook rond met ijs. Later is het overgenomen door Obbema, ook bakker en winkelier. In vroegertijd was het adres geen Prins Bernhardstraat maar Stationsstraat 3

Met deze winkel neem ik je nog 'ns mee naar Heusden. Als je in Heusden-dorp komt kun je meteen rechts afslaan en kom je vooraan de winkel van de Spar tegen met daarnaast 'n woonhuis. Terhoogte van de Spar en die woning stond vroeger de meubelwinkel van Tinus Waals, hier te zien op de foto, die naast winkelier ook aannemer was. Achter deze winkel stond vroeger het oude gemeenschapshuis van Heusden. Ik weet dat nog goed want ik heb er vaak gerepeteerd met mijn eerste echte orkestje the Independents waar Peter Waals, 'n zoon van Tinus, ook deel van uit maakte. Tinus Waals kwam eigenlijk van Veghel waar hij op 12-09-1901 is geboren en hij is op 31-05-1927 te Asten getrouwd met Nella Wernars. Vroeger was het gewoon de Anthoniusstraat. In 1942 schrijft Tinus zich in bij de kamer van koophandel als timmer en aannemersbedrijf en winkel in meubelen. Later werd het Vorstermansplein en begon de Anthoniusstraat verderdoor bij wat nu cafetaria het Sparretje is waar mijn tante vroeger haar Sparwinkel had.

Het cafe van Tinus Manders, later omgebouwd tot 'n kleine bar/dancing door de zoon van Tinus en nu kennen we het als 't Spektakel. Vroeger was het pand onderverdeeld in twee gedeelten: Stationstraat 34 en 36. Een deel was woonhuis met cafe Tramzicht omdat er tegenover vroeger 'n tramhalte was. De bewoners van 34 waren Nard Franssen en zijn vrouw Mina van Baar. Rond 1935 wordt het deel van het huis met het café aan de Stationstraat 34 verpacht aan Jan van Lieshout. Deze van Lieshout speelde een zeer dubieuze rol als NSB'er in de Tweede Wereldoorlog en had ook te maken met de moorden op de burgemeesters van Asten en Someren. Hij krijgt hiervoor de doodstraf die later wordt omgezet tot levenslang. In het andere deel van het huis op huisnummer 36 woont organist Bessel Ampts die getrouwd is met 'n dochter van Nard Franssen. In 1940 wordt het hele pand verkocht aan Tinus Manders die op 1 feb. 1929 te Asten getrouwd is met Betje van Empel. Hoewel de tram al niet meer reed gaf Tinus Manders het café de naam 'Tramzicht, die tot in de jaren 60 van de vorige eeuw is gebruikt. Ook had hij er een kleine speeltuin bij. Dat laatste weet ik nog goed want in de vakantie en op woensdagmiddag kregen wij van ons moeder 'n dubbeltje want dat was het entreegeld en konden we er heerlijk ravotten. Tinus deed het cafe dat altijd nog de naam Tramzicht droeg ook al was er geen transtation meer, over aan zijn zoon Jan Manders die getrouwd was met Wies van der Wallen. Jan verbouwde de zaak en het werd 'n bar. Nu is het al jarenlang cafe 't Spektakel.

We kennen het allemaal wel, de winkel van Verdonschot - van Heugten op de hoek bij de Emmastraat, de Tuinstraat en de Burg. Frenckenstraat. Voor ons beter bekend onder de naam Mietje mennen. Op die plek stond eerder al 'n woning en daarin woonde Joseph Verdonschot die de woning overgaf aan zijn zoon Martinus Verdonschot in 1892 en hij was van beroep zadelmaker en had hier zijn zadelmakerij. Zijn vrouw maria komt te overlijden in 1924 maar Martinus blijft er wonen samen met zijn zoon en dochter. Ook zijn zaak blijft hij er drijven. Later werd het afgebroken en kwam er 'n prachtig nieuw pand staan. De foto boven is van rond 1950. Op de achtergrond rechts zie je de winkel waar later bakker Hoes zijn bakkerij had met automatiek zoals je weet.

Hier ben ik echt wel meer als honderd keer binnen geweest, de slagerij van Pietje van Kemenade in de Emmastraat tegenover de brouwerij van Eijsbouts. De winkel is gebouwd in 1951. Vroeger stond hier 'n ander pand bewoond door Nol Martens en later door Hannes van de Cruijs. Die laatste verhuisd naar de Hemel en volgens mij zijn ze in het huis komen wonen waar wij later woonden. Het huis werd gekocht door Peter van de Kemenade van de oorspronkelijke eigenaar Johannes van Hoek. Peter is slager en is op 21-06-1920 te Asten getrouwd met Johanna Maria Cortooms. Later wordt de winkel overgenomen door zoon Wim die het op zijn beurt weer overgaf aan de derde generatie van Kemenade, zoon Hans. De winkel werd voortgezet tegenover de Rabobank in de Emmastraat en nu prijkt er de vierde generatie op de kortgeleden verbouwde winkel: Slagerij Peer van Kemenade. Ik denk nog vaak terug aan de tijd dat ik bij Pietje (Peter) vlees moest halen en ik 'n lekker stuk leverworst kreeg... en die was er lekker....

Misschien is het niet echt heel goed te zien. Het is de muziekwinkel van Smeelen - Hagelaar in de Emmastraat, "de Muziekfontein". Ik weet niet meer wanneer ze de winkel er precies zijn begonnen maar ik denk zo rond 1962/1963. Ze verkochten er niet alleen grammofoonplaatjes maar ook muziekinstrumenten. Daarbij gaf Tonny nog les in o.a. gitaar. Mijn vrouw Annie heeft er ook nog even gewerkt en ook gitaarles gehad. Ik zelf heb er mijn eerste basgitaar gekocht. Later begonnen ze nog 'n tweede winkel in Deurne en zijn ze gestopt in Asten. Vroeger was dit de kapsalon van van Nistelrooij maar die bouwde ernaast 'n nieuwe zaak en werd deze winkel de bloemenzaak van Jan van Bussel. Later is het nog 'n handwerkwinkel geweest voordat het werd afgebroken... Het terrein ligt nog altijd braak.

In dit huis woonde vroeger nog familie van mij. Dat zat zo... vroeger woonde er o.a. Elisabeth Snijders na haar overlijden in 1929 ging haar dochter Cato Kusters naar het Liefdesgesticht aan het Koningsplein in Asten. Het huis werd gekocht door Sjefke Kolen die was getrouwd met 'n half zusje van mijn vader, Cato Welten. Het adres was toen nog Stationsstraat 13 maar werd later omgezet naar Prins Bernhardstraat 13. Ze verhuisden later naar de Emmastraat nummer 36 waar zoon Harrie nu nog altijd woont. Het huis werd gekocht door hun buren van huisnummer 15, Eliasabeth Bax. Het huis blijft lange tijd in bezit van de familie Bax en zoon Bartholomeus (Bart) Bax heeft er 'n winkel in rookartikelen. Toendertijd was 'n sigarettenautomaat nog normaal en speciaal voor de mensen die na 5 uur niet meer in de winkel konden om sigaretten te kopen... zo'n automaat was de grote oplossing. Tegenwoordig hoef je dat niet meer te proberen want die hangt er geen uur denk ik zo. Bij Bax kom je met carnaval ook "mondbakkusse" kopen. Ik ben er wel ooit in de winkel geweest.

We kennen allemaal het winkeltje van Anneke de bruijn nog wel want op dit moment staat er de bouwval nog waar al zoveel over gesproken is. Bij het kadaster van Asten over de periode 1811-1832 staat het huis op naam van Daniel van Lierop. In het bevolkingsregister van Asten over de periode 1859-1869 komen we Daniel van Lierop als herbergier en Maria Samuels tegen in dit huis. Vanaf 1869 woont hier Josef Verdonschot, en later komt hier Antonie Verberne wonen hij is in 1873 te Asten getrouwd met Hendrika van den Eijnden en wanneer die gaan verhuizen komt hier winkelier Antoon Sengers in het pand wonen. Antoon Sengers is op 20-06-1910 te Asten overleden en de kinderen verkopen het huis als winkelhuis... De koper is Arnold Sanders, 'n winkelier uit Helmond. Arnold Sanders is in 1919 te Asten overleden en zijn dochter Johanna neemt het huis over. Zij is op 06-02-1918 te Asten getrouwd met winkelier Piet de Bruijn, geboren te Hilversum. In de periode 1920-1930 wonen zij in het huis bekend staand als Koningsplein 16. Zoon Frits de Bruijn was een verzetstrijder en is al in september 1944, de nadagen van de Tweede Wereldoorlog, om het leven gekomen. Na het overlijden Van Piet de Bruijn en zijn vrouw Johanna heeft hun dochter Anneke de Bruijn, geboren op 09-04-1919 te Asten nog jarenlang de winkel in bezit en gebruik gehad. Ik ben er zelf 'n paar keer binnen geweest om iets te kopen... Het uit 1750 stammende huis bestaat nog steeds op het adres Koningsplein 16, maar staat op de nominatie om afgebroken te worden. Zoals jullie weten is er al veel om te doen geweest en is het laatste woord hierover nog niet gesproken.

Het pand staat er nog steeds, de bocht bij Letters enzo, vroeger o.a. slagerij Mikkers en staat daar dan recht tegenover daar op de hoek waar je links de weg kunt vervolgen richting Wolfsberg. Nu is het geen winkel meer maar vroeger wel. Heel vroeger was het huis verdeeld in twee gedeelten. Vanaf 1884 werd het bewoond door Frans van Eersel, hij was van beroep smid en volgens het bevolkingsregister woonde hij daar van 1879 tot 1900. Na zijn overlijden in 1896 vertrok zijn vrouw naar het Liefdesgesticht en nam hun zoon Gerrit het huis over, ook hij was smid. Hij begon 'n electrische smederij aan de andere kant van wat nu dus de Emmastraat is maar toen nog de Varkensstraat was. Er kwam in dit pandje 'n winkeltje in huishoudelijke artikelen wat ik zelf nog goed weet want ik heb er ooit nog spulletjes gekocht. Het pand is gebouwd rond 1878 werd later gedreven door de dochter van Gerrit: Elisa, in de volksmond gewoon Lies van Eersel, 'n echt lief mens. Jammer dat alleen wat foto's van "ut winkeltje in potte en pennekus" ons nog herinneren aan de tijd dat het nog 'n winkel was. Leuke bijkomstigheid: links naast het winkeltje, tussen Lies van Eersel en Jos Thijssen in, "ut kwartulpeijke"... wij noemde dat "ut vreijurspeijke"... ik wil er verder weinig over kwijt maar hier heb ik ook goeie en fijne herinneringen aan.

Tegenover de marechaussee kazerne, waar nu de Rabobank staat stonden enkele winkels... dat was op de tip van de Burg. Frenckenstraat, toen nog de Binnenstraat en de Emmastraat, die toen nog de Nieuwstraat was. Links naast de Tuinstraat was de winkel van van der Loo, dan kreeg je de brandstoffenhandel van van Golstein Brouwers en daar weer naast was deze winkel van Antoon Berkers, de woninginrichting. Vroeger woonde hier o.a. Peter van Driel die leraar was en les gaf aan de jongeren in Vlierden. Meester Van Driel senior was de laatste schoolmeester in Vlierden die in zijn eentje alle leerlingen les gaf, alle klassen. Toen kwam in dat huis de familie Antoon Berkers. Bij de kamer van koophandel stond hij ingeschreven als huisschilder en winkelier in galaterien, meubelen en behangselpapier. Verder was hij stoffeerder en verkocht hij gordijnen, vloerbedekking en religieuse artikelen en ook schoonmaakartikelen. Per 1 Januari 1941 stopte Antoon zijn werkzaamheden en deed hij het bedrijf over aan zijn zoon Frans Het pand staat er niet meer en daar kwamen nieuwe winkels met appartementen er boven. De zaak van van Golstein Brouwers en de winkel van van der Loo verdwenen eerder al t.b.v. de verbreding van de Tuinstraat naar de Bloemenwijk. Wij hebben bij Berkers nog ooit 'n schilderij gekocht met het opschrift "ter herinnering aan Uw 25 jarige echtvereniging", dat was gekocht door onze Henk, Frans, Annemieke en mij voor onze ouders die in 1957 samen 25 jaar getrouwd waren.

Toen ik jong was en in Turrup kwam was dit de Vivo winkel van Bekx. Die lag vanaf de markt af gerekend vooraan rechts in de Emmastraat naast de smederij-winkel van van Bussel en aan de andere kant de kapperszaak van Thieuke van Nistelrooij. Maar hier zie je nog wat het heel vroeger was, de winkel van van Deursen. Nadien werd het pand overgeneomen door Willem Bekx. Die had er zijn Vivo winkel in maar er zijn plaatjes waar op staat Albert Heijn maar ik weet niet af die toen van van Deurzen was of van Bekx. Willem was getrouwd met Tonia van Meijel en later nam zoon Theo het over. Veel later kwam er "Charlaine" in met lingerie en ander "underwear"...

In ons bekende kerkdorpje Ommel hadden ze vroeger ook al 'n winkel. Het huis op de hoek van de Kluisstraat en de Marialaan wordt bewoond door Hannes van Helmond... na zijn overlijden wordt het overgenomen door zijn dochter die in 1912 trouwt met "Hanneske" Eijsbouts. Ze hebben er op de hoek 'n cafe en er naast 'n winkel. In de oorlog wordt het grotendeels vernield maar weer opgebouwd. Later wordt er 'n compleet nieuw pand gezet.. de winkel was nog 'n tijd kruidenierswinkel maar is door de tijd verdwenen. Naast 'n cafe kwam er ook 'n zaal en 'n friteszaak, in die zaal heb ik verschillende keren muziek gemaakt. De zoon van Jan Eijsbouts, Albert nam later het cafe over. Even dreigde het enige cafe van Ommel te verdwijnen maar dat is nu opgelost. Jammer dat "de tijd" de winkel heeft opgeslokt.

Het was vroeger een van de kleinste winkeltjes van Asten en omdat het deel van het winkeltje zo klein is, alleen de deur en de etalage zie je ook niet wat het is en waar, je moet Asten van vroeger wel erg goed kennen. Het is het boekwinkeltje van Schriks drukkerij aan de Emmastraat tussen de marechaussee kazerne en de groente-fruit-viswinkel van Jan van Hoek. Schriks had eerder haar drukkerij rechts op de hoek naast het gemeentehuis, op de plek waar Noudje Michels zijn fietsenzaak had en later cafe de Mert kwam. Toen het hier in de Emmastraat te klein werd betrokken ze hun nieuwe pand aan de Burg. Wijnenstraat. In dit winkeltje hier kon je o.a. schrijf en schoolbenodigheden kopen en boeken.

Vele weten het zich nog wel te herinneren... friteszaak de Passage. De Passage aan de Emmastraat moest de "tegenhanger" worden van Midas-winkelcentrum maar dat is nooit goed van de grond gekomen. Er was naast de ingang aan de Emmastraat ook 'n ingang via de passage. Voordat het die naam kreeg had het al andere namen gehad. De "frietzaak" bestond allang, naast de danszaal van Zegers, de Kroon was 'n friteszaak natuurlijk iets winstgevend want de jeugd doet graag dansen maar ook 'n "frietje vatte". Een van de uitbaters was Peer Welten... nee ikke nie, Peer Welten uit Liessel die later 'n bloeiend bedrijf zou beginnen in o.a. schalen nasi en bami, Welten Snacks. Hij was kameraad met Gerard Bukkems en trouwde later met 'n meisje uit d'n Himmel. Het heeft vele uitbaters gekend de patatzaak maar het is inmiddels alweer 'n hele tijd geleden afgebroken... Bij Zegers was net als in de meeste danszalen van toen geen dansen meer en alles ging plat, ook de slagerswinkel die er rechts naast lag. Nu is het ons nieuwe postkantoor met winkel: "Letters Enzo"....

De winkel op zich was hartstikke leuk en mooi, de Spar winkel van Hub Eijsbouts in de Mgr. den Dubbeldenstraat, op de foto was het nog de Prins Hendrikstraat. Het vervelende was dat ik er toen ik 'n jaar of 11 was zo vaak op zaterdagmiddag naar toe moest om nog wat boodschappen bij te halen die we nog nodig hadden. En tegenwoordig kun je met de fiets of de auto maar vroeger moest ik te voet... helemaal van d'n Himmel naar de andere kant van Asten lopen. En als er wat in de "kallebas" zat was het nog meer sjouwen... poeh... Toen dit winkeltje er was bestonden supermarkten nog niet... je zei gewoon wat je nodig had of je gaf het briefje af wat je van thuis had meegekregen. De winkel lag wel vooraan in de straat en ernaast was de slagerij van "de Zoere".. Hub, geboren op 15 februari 1912 was getrouwd op 4 april 1936 met Nettie Wilmsen en is overleden toen hij 80 jaar oud was, zijn vrouw werd 89 jaar.

De jeugd kan het niet weten maar de ouderen in mijn leeftijds klasse weten het zeker nog wel, het cartonnage fabriekje aan de Burg. Frenckenstraat. Op de hoek van die straat met de Emmastraat lag vroeger het politiebureau waar nu de Rabobank staat. Maar vlak er naast tussen dat bureau en de zaadhandel/veevoederbedrijf van van den Burgt lag het cartonnagefabriekje en ik herinner me nog dat ik er ooit binnen ben geweest toen ik nog heel klein was. Ik geloof dat het fabriekje "het Zuiden" was en dat het later naar Helmond verhuisde of dat er ook al eentje in die stad lag, dat weet ik niet precies. Ik dacht zelfs dat er ook ooit eentje in Someren lag naast de Tweka maar ook daar ben ik nu even niet zeker van. Later kwam het bij Midas winkelcentrum... van der Loo kocht in Turrup van alles weg, ook dit gebouw en het werd naast de ingang op de markt de tweede ingang naar hun nieuwe winkelcentrum Midas. Toen waren er nog maar 'n paar winkeltjes onder èèn dak. Rechts op de foto zie je nog net de poort van de opslag van veevoederbedrijf van van den Burgt die inmiddels ook al lang weer weg is want van der Loo kocht daar bijna alles weg t.b.v. het grote winkelcentrum wat er nu staat. Of je er blij mee moet zijn allemaal laat ik in de midden. Asten moet met de tijd mee, dat wel...

In de Julianastraat, wat vroeger nog Fabriekstraat was lag in de enige bocht die de straat had de winkel van Bekken, Antoon Bekken, getrouwd met Ciska Ceelen op 3 mei 1932. Ze verkochten er rookartikelen en ik kan het weten want ik ben er vaak genoeg in de winkel geweest om losse sigaretjes te kopen (en te jatten). Daarvoor hadden ze 'n winkel op de hoek van de Burg. Wijnenstraat, toen nog de Molenstraat en het Koningsplein, toen nog het Plantsoen. Ze verkochten er toendertijd o.a. ijzerwaren etc. De winkel aan de Julianastraat is al lang geleden gesloopt en nu is er de oprit naar de achterzijde van de Lisse.

Op de hoek van de Prins Bernhardstraat en de Daliastraat lag deze winkel van Willy Hoebergen. Hij kocht het pand van Graard van Rijt, slager van beroep, rond 1952. Willy was de naaimachine-dokter van Asten. Hij verkocht er ook messen en vorken en dat soort gerei want voordat Annie en ik trouwde habben we daar onze cassette en onze pannen gekocht. Je kreeg altijd goeie uitleg want ook onze naaimachine hebben we bij hem gekocht... het was 'n super goeie winkel vonden wij. Het pand dat is gebouwd in 1929 is allang geen winkel meer. Het adres was dus Prins Bernhardstraat 78 maar daarvoor was het nog Stationstraat 62 en later omgezet naar Prins Bernhardstraat 62, bij de nieuwe nummering werd het nummer 78

Tussen cafe de Wit en cafe de Sportvriend op de Markt lag nog 'n cafe, cafe de Mert. Begonnen door Jan Berkers, Hannes dus, die getrouwd was met Jo Vaes uit d'n Himmel. Inmiddels heeft het al diverse andere uitbaters gekend maar voordat het cafe werd was er de fietsenzaak van Noudje Migchels. Het is al 'n oud pand maar ik zal beginnen bij eind 19de eeuw. De bewoonster was Johanna Jelissen van beroep naaister en ze woonde er samen met haar zus Anna. Toen kwam er Matthias van Hagen wonen en na haar Lambert Hoebergen. In de periode rond 1910 woonde er kleermaker Linden en in 1914 wordt het verkocht aan Christaan Schriks die het na 'n hele periode verkoopt aan Noudje Migchels. Hij maakt er 'n winkel van en verkoopt naast rijwielen ook wasmachines. De foto is van de jaren 70 toen Hannes Berkers samen met hun Jo er 'n cafe begon... Later kwamen daar nog Han van der Heijden, Piet Mestrum en Jo Beekers in. In die periode heb ik er vaak als deejay gedraaid en veel lol gehad met carnaval met de Plekkers. Later waren er nog meer uitbaters en nu is het cafe Skippy.

Het is niet het duidelijkste plaatje en dat komt omdat ik het uit 'n oude foto heb moeten "knippen"... Wie vroeger uit de Emmastraat de Markt op ging zag ik de verte dit kleine kapperszaakje al liggen... Het was de kapperszaak van Piet Manders die op de hoek zat bij cafe de Wit. Links ernaast lagen vroeger ook nog 'n paar kleine winkeltje van o.a. vis handel Putten, "Putje" met daar weer naast hotel van Roy, eerder Gitsels. Kapper Manders is later vertrokken naar de Wilhelminastraat en kwam dit deel ook bij het cafe van de Wit. Naast het cafe kwamen de bezinepompen en de inrit naar de garage die de Wit ook nog had en daarbij hadden ze er nog 'n autorijschool. Heel vroeger was hier in dit pand de elektrowinkel van Isidoor van Duppen op Markt 13, die later verhuisde naar de Wilhelminastraat. Toch weer nostalgie... Kapper Piet Manders "van ôp de Mert"..

Cafe de Canadees op de hoek van het Vorstermansplein (adres is Voorste Heusden 65) en de Patrijsweg in Heusden. Ik ben er vroeger vaak geweest want ik speelde in 'n orkestje in Heusden, the Independents en was toen 21 jaar. In die tijd was het nog het cafe van Carel Vervoordeldonk en daar werd door de betere spelers uit de regio gebiljart. En na afloop van de repetitie ging ik daar naar toe. Voordat Carel Vervoordeldonk in het cafe kwam had het cafe 'n andere uitbater, maar weet even niet meer wie dat was, die het had overgenomen van mijn oom, 'n broer van mijn moeder, Frans van Bussel die het samen met zijn vrouw Gerarda van Bussel - Waals runde. Hij woonde links naast het cafe op huisnummer 63. Rond 1950 verhuisde hij voor enkele maanden naar d'n Himmel waar hij met zijn gezin "in" ging wonen bij Jan Loomans in afwachting van zijn vertrek naar Canada, dat was in 1950. Ik zal nog uitzoeken wie er allemaal de uitbaters van waren en hoe het cafe werd genoemd voordat het de Canadees werd.

'n Hele tijd geleden was hier nog natuurwinkel "de Kiem", nu is het geen winkel meer. Mensen die in mijn leeftijd zitten kunnen zich zeker nog herinneren de Schilderswinkel van Jos en Zus Thijssen. Wij kennen niet alleen het winkeltje maar ook het paadje erlangs want dat noemden wij "ut vrijurspeijke"... als je "sjans" had met 'n meisje tijdens het dansen bij zaal de Kroon dan kon je daar fijn terrecht... lekker donker en niemand die je stoorde. De foto is van vroeger toen de familie Thijssen er hun winkeltje hadden en wij gingen er naar toe voor vliegertouw, vliegerpapier en later ook om 'n hoela-hoep te laten maken. In 1906 was hier al 'n winkel en na 'n paar omzwermingen werd het huis in 1911 verkocht aan Joseph Hoeben die getrouwd was met Ludgardus Maria Thijssen en van beroep huisschilder was.. het huis kreeg later huisnummer 25, Emmastraat 25. Het huis werd overgenomen door 'n inwonende neef: Jos Thijssen. Jos trouwde met Zus Eijsbouts en als huisschilder was hij dagelijks druk in de weer en zijn vrouw deed de winkel. Ze kregen samen negen kinderen... zoon Harrie was van mijn leeftijd, 1945 geboren. In dat jaar staat er ook 'n advertentie in Peelbelang dat hij kalenders verkoopt.

Ik heb dit plaatje uit 'n andere foto moeten halen en moeten vergroten en uit moeten rekken, daarom is het wat onduidelijk. Het is de winkel van Bakens... gelegen aan de Prins Bernhardstaat naast het Eeuwig Leven. Vroeger stonden hier andere winkeltjes van Pasman en van Warnar maar die werden afgebroken en werd er 'n nieuwe winkel gebouwd door Martien Bakens, broer van o.a. Janus en Huub. Hij had er 'n schilderswinkel. Later werden er stoffen verkochte dacht ik en grammonfoonplaten door Lenie van Lieshout - Franssen uit d'n Himmel. Nu is ook dit alweer verdwenen en is het opgeslokt door Midas winkelcentrum.

Nog altijd, na zoveel jaren, voel ik de woede in me opkomen.... deze supermarkt werd gebouwd op de plek waar een van Astens mooiste gebouwen stond... de Jongensschool op de Markt. Helaas zit de wereld zo in elkaar... geld is voor veel mensen belangrijker dan prachtige gebouwen... ze laten alles afbreken wat andere mensen mooi vinden omdat ze verlekkerd zijn op "platte witte"... Asten was wel toe aan 'n supermarkt maar waarom het mooie gebouw hiervoor geruimd moest worden begrijp ik nog steeds niet... zo ook nu Bartholomeus... Er kwam 'n supermarkt en later 'n compleet winkelcentrum... Eerst was er A & O, Asten & Omstreken en later Midas winkelcentrum, Midas isa MIDden ASten. Op de foto was het nog de supermarkt met rechts ernaast de fietsenzaak van van Veghel.

Voor mijzelf is dit plaatje wel heel erg bekend en het is ook nog niet ze heel geweldig oud, vooraan in de Hemel. Rechts de drankenhandel van Astein, van de familie Eijsbouts en daar naast de bijgemaakte kleine woning woning voor 'n dochter van Theo Eijsbouts en links woonde de familie Geenen. Dat ik het me zo goed herinner komt omdat ik bij dakdekker Gielen werkte en hier samen met collegas 'n nieuw dak op heb gemaakt... de oude pannen werden vervangen en ook de eiken houten spanden werden afgebroken en vervangen door nieuwe balken, opleggers, dakbeschot en panlatten en toen werd het geheel voorzien van nieuwe pannen. Het moet ergens zijn geweest tussen 1978 en 1982. Bij de deur rechts naast de etalage ruit stonden toen nog de attributen die nodig waren voor het vervaardigen van dranken en er was 'n opslag. Nog net zichtbaar links de daken van de woningen waar vroeger Thieuke van Helmond woonde en daarnaast de bekende "kolenboer", Jan Meulendijks.

Ik zit al 'n paar dagen "min hersus te krake" want ik weet goed dat dit winkeltje er was in Heusden maar ik kan me toch echt niet meer herinneren waar het precies was. Het was 'n winkel in manufacturen. De firma Slaats had ook 'n graanpakhuis in Heusden dat lag aan de Voorste Heusden. Volgens de gegevens was dit pand gelegen aan de Anthoniusstraat 7 en hebben hier in het pand op de foto mijn opa en oma nog gewoond, die kwamen vanuit de Peel hier wonen van 1933 tot 1935... samen met hun dochter Marie, tante Marie voor ons. Later bouwde ze 'n nieuw huis wat Anthoniusstraat 12a werd. Het huis hier op de foto werd verkocht aan Johannes Slaats die er 'n winkel begon. Het huis aan de Anthoniusstraat werd door onze tante Marie overgenomen van haar ouders nadat eigenlijk de bedoeling was dat wij er kwamen wonen maar de oorlog gooide roet in het eten. Marie, de zus van m'n moeder trouwde met Jan van Bussel en samen begonnen ze er 'n Sparwinkel... dat was rond 1943, nu is in dat pand cafetaria "het Sparretje". De winkel hierboven is allang afgebroken.

Dit winkeltje lag vroeger achteraan in de Burg. Wijnenstraat op de hoek, precies in de punt met de Mgr. den Dubbeldenstraat. Ze verkochten er ook babyartikelen en dat weel ik heel goed want Annie en ik hebben er onze baby-uitzet gekocht eind december 1975, voor dat onze dochter werd geboren. Bedje, dekens, kruik etc. De winkel is allang gesloten maar het pand staat er nog en is ombegouwd tot woonhuis.

Het was op de hoek van de Markt en de Emmastraat waar vroeger van Bussel hun winkel hadden. Niet alleen winkel maar ook smederij. Je kon er ook gasflessen kopen en die had je vroeger vaak nodig toen we thuis eerst op het fornuis en de kachel kookten maar later het gasstel haar intrede deed. Mensen moesten toen koken op gas maar nog met kruiken voordat later "het mijngas" kwam en we vaste aansluitingen kregen. Van Bussel bouwde op deze plek, tussen de Vivo van Bekx en de bakkerszaak van Hoes 'n nieuw pand met 'n prachtige winkel waar je potten en pannen etc kon kopen. Nu is er de shoe-outlet... ook 'n naam die bij de tegenwoordige hoort... maar mij niks zegt... zeg gewoon schoenenzaak.

Het winkeltje van de familie van der Loo... zo zijn ze begonnen.. het winkeltje lag op de hoek van de Emmastraat en de Tuinstraat, hier echts naast het pandje... dat was toen nog 'n soort sintelpad en je kon er maar net door met 'n auto. Aan de andere kant lag de winkel van van der Zand. Later hadden ze 'n meubelwinkel in de Marktstraat met daarnaast de EDAH-winkel en op de hoek bij het Koningsplein hadden ze 'n tabakswinkel... daar moest ik altijd shag, sigaren en vloeitjes halen voor onze vader. Toen koste 'n pakje mascotte vloei nog 9 cent. De winkel op zich was vrij groot maar ze hadden er alleen 'n toonbank met kassa met daarachter lagen de rookartikelen... en dat was niet veel.

We gaan met dit winkeltje wel heel ver terug in de tijd. Het is meer dan 100 jaar geleden dat dit plaatje werd geschoten. Het is net vooraan links vanaf de markt de Prins Bernhardstraat in wat toen nog .n andere naam had, Tramstraat dacht ik. Rechts was het winkeltje in "koloniale waren" van van Deursen en links er naast het cafeetje. Terrasjes waren toen niet zoals nu... 'n bankje en 'n tafeltje met enkele stoeltjes. Heel vroeger was hier ook nog achter deze gebouwtjes de bierbrouwerij van Berkers, van welk bier dit was weet ik niet. Ook was er 'n overdekte beugelbaan en werden er voor Asten de allereerste dansavonden gehouden. Alles is later verbouwd en kwam daar de drogisterij van Richard Berkers. Later kwam er ook de kinderkledingzaak. Nu is er de doorgang naar het Ruttenplein. (foto Piet vd Goor).

Asten had in vroegertijd nogal wat schoenenwinkels en dat waren meestal van die kleine winkeltjes want heel veel voorraad hadden ze niet. B.v. het kleine schoenwinkeltje van Sprenkels in de Prins Bernhardstraat en hierboven het winkeltje van Jan van den Eijnden in de Kleine Markstraat, de kleine straat tussen de Julianastraat en de Markt. Zijn zaak werd later overgenomen door zijn zoon Piet en daar achter de winkel was 'n klein kamertje waar de schoenen werden gereparareerd. Daar werkte mijn broer Huub lange tijd. Het was 'n prima winkel en als eerste in Asten werd er 'n groot nieuw pand gebouwd. Ik weet nog goed dat ze er o.a. de sterke Robinson schoenen verkochten. Schoenen repareren gebeurd nog sporadies en waar vroeger elke schoenenzaak ook 'n reparatieafdeling had is dat allemaal verleden tijd en heeft 'n dorp soms èèn enkele "schoenlapper" als ze er uberhaupt al eentje hebben... Alles gaat langzaam verdwijnen... helaas...

Je moet wel bij de ouderen behoren om dit nog te weten, de groentewinkel van Jan van Hoek sr. aan de Emmastraat. Maar ze hadden niet alleen groente en fruit, ze hadden er ook vis. De rechter etalage daar werden de groente en fruit verkocht en in het linkergedeelte daar werd de vis klaargemaakt en verkocht. Zoon Jan jr. die we wel kennen van cafe Jan van Hoek bracht spullen rond, hij had op zijn brommerke 'n houte kistje gemonteerd en daar ging hij de klanten mee af die iets besteld hadden. Later verdween het vis gedeelte en werd het omgebouwd tot automatiek net als bij Hoes maar dan kleiner. Ik meen me zelfs te herinneren dat hij er naast zijn frietwagen op de Markt waar je in het weekend voor 'n heerlijk frietje en snachks terecht kon, doordeweek ook in het kleine automatiekje terecht kon voor friet. De snacks kon je zowiezo daar "uit de muur" trekken. Jan van Hoek zat ergens tussen de fietsenzaak van van Veghel en de drukkerij van Schriks in. Wat iedereen ook nog wel kent van toen... het poortje naast de winkel waar de spullen werden gelost en naar achteren gebracht... het groene poortje met het ronde bovenstukje.. Deze foto is van 1955. Later werd daar alles opgeruimd en kwam er de midas-supermarkt. Nostalgie, waar wij zo van houden is wat blijft, maar alleen met foto's...

Liessel is vanaf hier nog altijd 6 km... we staan op de hoek van de Emmastraat waar je links de Hemel in kan... rechts op de foto is een van de "vijf gebooi"... Daarnaast was het huis van de klompenboer.. Klompenmaker Marinus van den Heuvel. Dan zie je het witte gebouw, dat was vroeger de slagerswinkel van Pietje van Kemenade, dat was onze slager. Later werd het overgenomen door Wim, de zoon van Pietje. Nee ik ben er niet tientallen keren naar toe gelopen vanaf Himmel 57 maar wel honderden keren... Vaak kreeg ik dan ook 'n stukje leverworst... ik vergeet dat nooit meer... Ik gaf mijn blaadje af, maakte mijn bestelling klaar en deden die in de tas die ik bij had, de portemonee afgegeven en daar haalde ze het geld uit wat nodig was en als ze "vergaten" mij 'n stukje leverworst te geven dan bleef ik ze maar aankijken... dan wisten die wel wat ik bedoelde. Blikken van ogen zeggen meer als woorden. Het huis ernaast is de winkel/woonhuis van Toon Bekx de schilder. Nog eentje verder en 'n klein beetje zichtbaar op deze foto de groentewinkel van Marinus van Oosterhout die er later 'n friture begon en die is er nu nog altijd eentje in. Ik denk dat de weg naar Liessel nu iets verder is want 6 km was binnendoor over het Rinkveld.

Cest la Vie, dat was de naam van het horecabedrijf in dit pand. Naar het begin... ik kan me nog herinneren dat ik er ooit binnen ben geweest toen het nog 'n timmerbedrijf was. De houtfabriek van Smits en dat zal nu zo'n zestig jaar geleden zijn. Toen Theu en Mien Vossen er Astens eerste bar begonnen, "de Vossenhoek" waren we in onze nopjes... ik was nog te jong, mocht nog niet alleen in 'n cafe komen maar m'n broers zaten er ook vak, onzen Huub en Theo en ook onze Henk en ik was er dan "onder geleide". Theu Vossen wilde toen al graag uitbreiding maar dat werd niet goedgekeurd want hij werd verplicht om "driehoog" te bouwen... grote onzin natuurlijk want het is nooit driehoog geweest en vaak genoeg verbouwd. Theu had er niet alleen 'n bar maar ook 'n friture... Toen Theu is gestopt werd het Astens Eethuis en toen die niet meer verder ging maakte Rini Loverbosch er zijn Cest la Vie van... veel Astense jeugd heeft er vertoefd.. In het rechterdeel kwam de friture... Daarna heeft het nog diverse eigenaren gehad en op dit moment heet het "de Grutter" maar het is nu ook meer restaurant dan cafe zoals heel Asten is omgeschakeld naar eetgelegenheid met terras, de nieuwe trend in de horeca wereld. (foto de Vonder)

Ik heb het altijd 'n mooie winkel gevonden... de fietsenzaak van de gebroeders van Veghel en later deed Wim dat alleen. Vroeger wat hier het pand van "de drie Kronen", de brood en koekfabriek van Sjang Hoefnagels, in Asten beter bekend als Sjank Koek. Men dacht altijd dat de drie kronen kwam van het feit dat hij drie dochters had maar ik las ergens dat er vroeger 'n soort cafe/zaal/bijeenkomstplaats was die toen al de drie kronen werd genoemd. Wim van Veghel vertrok later naar het pand van Louis Mennen in de burg. Wijnenstraat waar zijn zonen het bedrijf hebben voortgezet. De panden van van Veghel in de Emmastraat werden afgebroken net als van Jan van Hoek, van Schriks en het oude politiebureau en daar kwamen enkele onderdelen van het Midascentrum en op de hoek waar het politiebureau stond kwam de Rabobank. Toen Piet Bukkems zijn fietsenwinkel verruilde voor auto's en wij er geen fietsen meer konden kopen heb ik er nog 'n nieuwe fiets gekocht bij van Veghel en mijn eerste tweede hands bromfiets, Sparta.

Vroeger begon Marinuske Peters 'n cafe in de Logtenstraat, of hij er eerder al woonde weet ik niet maar dat zoek ik nog uit. Boeren die vroeger hun graan en korenschoven binnen hadden gehaald gingen er graag naar toe om die laatste dag te vieren. Later nam Rini Grein het over... toen werd het ook cafe "de Sport" wat we eigenlijk in Asten al zoiets hadden... op de Markt lag cafe "de Sportvriend". Na Rini Grein kwamen er ook nog mensen uit d'n Himmel in, eerst Toon Joosten, zoon van Bert die van de Hemel naar de Wolfsberg waren gaan verhuizen en na Toon kwam Johanna Joosten erin die eerder in d'n Himmel met haar ouders, Piet en Drika, in het huis waren komen wonen waarin eerst Bert Joosten woonde op huisnummer 18. Johanna runde de zaak lange tijd onder de naam "de Logte". Toen die er mee stopte werd het 'n Chinees Restaurant "Jasmine"... ik ga er graag mijn eten halen als ik daar zin in heb. Het pand werd grondig verbouwd en uitgebreid... Asten had er 'n eetgelegenheid bij en 'n cafe minder. Op de foto cafe de Sport van Rini Grein die later er vlakbij de Markthal bouwde... Nu is daar Grein Mode.

Natuurlijk kennen we hem nog: bar-discotheek Oase aan de Logtenstraat. Vroeger hadden we de Vossenhoek en naast die bar lag 'n fabriek, Duco, daar maakte men stalen meubelen. Toen Eijsbouts vertrok uit de Prins bernhardstraat bouwde ze op de plek van d'n Duco 'n geheel nieuw pand. Rechts kwam 'n electrozaak en links de IJssalon met achter 'n zaal voor bruiloften en feesten, ik heb er vaak genoeg gespeeld en ook mijn koperen bruiloft gevierd. Later werd het helemaal cafe/zaal en de Klot was er gevestigd. Nog weer later werd het Oase en veel jeugd van Asten en omstreken ging er naar toe maar ook dat bleef niet... Peer Mestum maakte verbouwde de zaal maar maakte er ook 'n eetgelegenheid van: "Pesos"... en dat is het nog altijd. De elektrozaak is er ook nog altijd.

Asten had vroeger niet heel veel kledingzaken voor mannen en jongens... Een er van was van Baar vlak bij d'n Himmel. Op de markt lag 'n grote winkel van Eijsbouts, de gebroeders Eijsbouts. Het lag op de hoek van de Marktstraat en de Markt. Links daarnaast was het kleine kantoortje van de Amsterdamse Bank. Maar had je er ook veel keuze? Ik zal je vertellen... toen ik in dienst was... nu ruim 50 jaar geleden kreeg ik als gage 50 cent per dag... maar je kreeg die niet, 'n dubbeltje ervan werd voor je gespaard. Dat kreeg je uitgekeerd als je uit het leger kwam en de burgermaatschappij weer in moest. Ons moeder gebruikte dat geld om met mij 'n nieuw pak te gaan kopen en normaak gingen we naar helmond of Eindhoven maar dit keer gewoon in Asten... naar Eijsbouts. Ze hadden er drie pakken in mijn maat. Eentje 'n bruin maar dat was oerlelijk, echt boerenbruin, de tweede was donkerblauw, maar dat had ik jaren van te voren al altijd een gehad... dus werd het 't derde pak, 'n grijs. Dat was het... Keuze?, nee niet echt maar ik was blij met mijn grijze pak want het stond me gewelgin goed al zeg ik het zelf. Dat was dus van de winkel van Eijsbouts "ôp de Mert". Voor dat Eijsbouts er begon was het 'n bankgebouw. Later ging Eijsbouts weg en kwam er weer volledig 'n bank in en nog later 'n fotozaak. Het reclame plaatje voor op de winkel van KLM-kleding dat was het betere merk werkkleding want die hadden ze er ook.

De bloemenwijk kreeg haar eerste winkels... de wijk moest nog groeien en de Klaproosstraat was nog maar net gekomen... Er kwam 'n rijtje winkels... ook met 'n "frietzaak" die werd genoemd naar de straat, de Klaproos dat nu nog altijd bestaat, het was vlak bij ons voor de deur.. Naast de Klaproos kwam de elektrowinkel van de Gebroeders van Lierop uit Helmond, 'n heuse radio en televisiezaak maar ze verkochten natuurlijk ook andere electroapparaten. In de andere winkels die hier niet zichtbaar zijn kwam 'n Chinees restaurant.. 'n Slagerswinkel en op de hoek 'n dubbele winkel de Gegro... Net daarnaast bouwde Rini Grein zijn Markthal. In het pand van de Gebroeders van Lierop heeft nu Mark van den Eijnden zijn "tattoo-bedrijf, Makkie's Tattoo".

Cafe Bakens is al van heel vroeger uit 'n begrip voor Asten... later is het ook nog zaal Bakens geworden want de bioscoop werd veranderd in 'n feestzaal. Ik heb er veel gespeeld op bruiloften en feesten. Vroeger was er achter het cafe de filmzaal, het Astra Theater. Toen ik 'n jaar of 14 was ben ik er veel naar de film geweest. Vroeger was er dus al zaal Bakens.. en de eigenaar Johannes Bakens had veel kinderen, zoveel zelfs dat ze 'n eigen voetbalteam vormden. Een van de zoons, Janus naam het bedrijf over.. die het op latere leeftijd weer over deed aan zijn zoon Wim. Nog later kwam de broer van Wim, Paul in het bedrijf.. Nu is het al lang weer afgebroken en staan er appartementen.. Zaal Bakens was eigenlijk niet uit Asten weg te denken.

Nog weer 'n leuk winkeltje van vroeger waar ikzelf wel 'ns wat heb gekocht. Het winkeltje van Verberne, de klokkenmaker, die lag tussen waar vroeger van der Zand de kledingzaak had en Jos Thijssen zijn schilderswinkel. Zo'n beetje in het midden... als ik het nu aan moet geven is het tegenover Bots Witgoed. Vroeger van Eersel z'n autogarage. Ik heb er ooit toen ik nog verkering had met Annie 'n klokje gekocht voor m'n schoonouders met sinterklaas. Ik weet zelfs nog goed wat ik er voor betaalde: Fl. 29,95 toen nog guldens... Ze repareerden er niet alleen horloges maar ze verkochten er ook en ook klokken in alle soorten en maten. Later werd het Allards - Verberne.

Wie kent het niet... het cafe van Nelleke van Helmond, eigenlijk pension Sint Joris maar in de volksmond werd het gewoon het cafeetje van Nelleke van Helmond genoemd. Ze woonden vroeger in d'n Himmel maar begonnen het bestaande cafe in de Kerkstraat. Ze maakten er 'n pension van, je kon er voor weinig geld overnachten en eten. Vroeger toen ik 'n jaar of 16 was heb ik er op getreden met Henk van de Waarsenburg op de jaarvergaderingen van de houtbewerkersbond. Ook had het pension haar vaste overnachters... de kostgangers die er altijd vol lof over hebben gesproken. Nelleke was 'n echt lief menske... trouwens Thieuke was ook 'n goeie kerel... maar hij overleed veel en veel te vroeg. De Astense schut, het Sint Jorisgilde had er zijn vaste plek, het was hun clubhuis. Het cafe is nu weg, woonhuis geworden...

Wanneer je van Turrup de Burg. Wijnenstraat in fietste vroeger, zo richting Sluis 10 dan stak je de Langstraat over want daar was 'n kruising en daar voorbij meteen rechts lag dit winkeltje, het was de schilderswinkel van Joppe. Het was 'n klein knus winkeltje waar ze behangpapier etc verkochten maar in de kersttijd sonden er in de kleine etalages ook altijd kerstspulletjes uitgestald.. Hoe wij dit allemaal weten? Wij kenden alle winkels die meededen aan de winkelweek en dat waren ze bijna allemaal in Asten want dan was er 'n prijsvraag voor de kinderen en in elke etalage lag dan iets voor die prijsvraag uitgestald.

Astenaren zijn er denk ik allemaal wel 'ns geweest... of in de winkel voor brood en banket waarvan hier de etalage van de winkel, of ernaast in de automatiek want die waren er niet veel in Asten en had bakker Hoes, want daar is dit plaatje van, niet veel concurentie. Je kon er niet alleen snoep trekken, ook masi, bami, kroketjes en slaatjes. In het begin kon je er geld wisselen via het kleine luikje in het midden van de automatiek. Ik herinner me de winkel nog wel en precies zoals op de foto met bonbon-doosjes in de etalage. Het was er altijd druk...

Voor Himmelnaren van mijn leeftijd is het 'n bekende winkel, die lag op de hoek van de Emmastraat en d'n Himmel, die van Frans van Baar. Hij had er 'n levensmiddelenwinkel, de Centra, en 'n bakkerij. De bakkerij lag eigenlijk in d'n Himmel en de winkel dus in de Emmastraat. De twee broer van Baar hadden daar hun bedrijf van naast Frans zat jan van baar die kleermaker was met zijn kledingwinkel en 'n cafe. Prachtig om dat nog 'ns terug te zien... de kinderen van later herinneren zich misschien beter de frietzaak die de zoon van Frans, Marcel van Baar er begon. Marcel was ook bakker van beroep... veel later toen dit was afgebroken begon Marcel 'n prima lopende frietzaak op de hoek van de Burg. Wijnenstraat en het Koningsplein... zie hiervoor de winkel van da familie Linden. Op de plek waar de Centra was staan nu woningen.

Van wanneer deze foto is weet ik niet precies maar het was in ieder geval nog in de tijd dat links de muziekfontein er was, de muziekwinkel van Smeelen - Hagelaar. In het midden zie je de winkel van drogisterij Hulshof die later vertrok naar winkelcentrum Midas. Daarvoor was het de kapperszaak/winkel van van Nistelrooij. Heel vroeger hadden ze hun kapperzaak nog links ernaast waar de muziekfontein zat. Toen hun nieuwe pand klaar was, pand in het midden, kwam daar bloemist Jan van Bussel in en later dus de Muziekfontein en nog later het Zwarte Schaap met garens en draden. Toen Thieuke van Nistelrooij stopte werd het overgenomen door Hulshof, nu is er 'n Chinees Restaurant. Daarnaast lag vroeger de Vivo van Bekx maar was hier al 'n woonhuis geworden, nu is er de lingeriezaak Charlaine gevestigd. Rechts daarnaast de winkel van van Bussel... dat was vroeger ook 'n klein winkeltje maar er werd 'n grote nieuwe winkel gebouwd. Daar is nu de shoe-outlet. Mooi om nog 'ns terug te zien.

Wie kan het zich niet meer herinneren en dan bedoel ik natuurlijk niet de mensen die geboren zijn na 1980 zijn geboren want die kunnen het niet meer weten. Dit is op de hoek van de Burg. Wijnenstraat en het Koningplein, het adres was dan ook Koningsplein. Het grote pand was van de familie Linden en die hadden er eerder 'n kledingwinkel. Later kwam er de wasserette waar veel mensen gebruik van hebben gemaakt. Ik geloof dat je er ook kleding in kon leveren om te laten stomen. "Launderette"... was de Engelse naam voor Wasserette. Achter de winkel had zoon Ad zijn naaiatelier waar mijn vrouw als 14 jarige nog heeft gewerkt en dat heb ik het over de jaren midden '60. Toen dat verhuisde naar de Julianastraat werd het omgetoverd tot cafe/bar, Himmelnaar Wim Vaes, de zoon van Jan had er jarenlang bar 'n Klokske en toen die verhuisde naar het pand in de Burg. Wijnenstraat werd het Lito. De wasserette begon men in de beginjaren '70 en werd het Marcel van Baar zijn frietzaak. Nu kun je er nog altijd eten want nu zit er "Any-Time", cafetaria 't Stationneke.